Jongens, ik begin me nu wel oud te voelen hoor. Bart en ik zijn vandaag gewoon al 10 jaar samen! Op 21 maart 2009, nadat we naar de bioscoop waren geweest, vroeg Bart me verkering. Bewust na 12 uur ’s nachts, zodat het niet meer de 20ste was, maar de 21ste. Waarom dat zo was, vertel ik je zometeen. Vandaag blik ik even terug op de eerste ontmoeting, mijn gênante uitspraak van die avond, de ‘keet’, onze eerste vakantie ‘samen’ (die al geboekt was voordat we elkaar kenden) en meer.

De eerste ontmoeting

Begin februari 2009 ontmoetten we elkaar op de verjaardag van een vriendin van mij. Na een paar drankjes kwam ik met Bart aan de praat. Toen hij vroeg of ik aan sport deed (waarom Bart, waarom..? Bart is zelf namelijk zo ongeveer de meest a-sportieve persoon die ik ken) flapte ik ‘nee, maar ik heb wel andere talenten’ eruit. En dat bedoelde ik helemaal niet zoals dat opgevat werd, maar toch word ik er nog regelmatig mee gepest!

Het was geen liefde op het eerste gezicht en eigenlijk was ik niet eens van plan om nog een keer met hem af te spreken.

De keet

Bart en zijn vrienden hadden een keet. Je weet wel, zo’n soort caravannetje waar bier gedronken wordt. Toen een vriendin van mij, op wiens verjaardag ik Bart leerde kennen, in februari 2009 vroeg of ik een keer mee ging naar de keet, was mijn antwoord meteen ‘nee’. Want dat leek me niks, zo’n keet. Maar ik liet me ompraten, en een paar dagen later zat ik er toch echt. En daar was Bart weer.

Wat een playertje

Ik was helemaal niet op zoek naar een relatie. Ik was 19 en ik vond het wel prima om single te zijn. Ik kletste met Bart, hij flirtte een beetje, ik flirtte een beetje, maar ik zag er absoluut geen toekomst in. Ik had het idee dat Bart een beetje een playertje was en ik had totaal niet het idee dat hij opzoek was naar een serieuze relatie.

Thuis brengen en daten

‘Zal ik je naar huis brengen?’, vroeg Bart na een avondje keet. Zo gezegd, zo gedaan. Zo waren we even met zijn tweetjes en even later vroeg Bart of ik een keer met hem naar de bioscoop wilde. Ik was wel een beetje verbaasd, maar dat leek me wel leuk. Het duurde even voordat het ervan kwam, maar in de tussentijd zagen we elkaar nog wel regelmatig in de keet. Want tja, terwijl ik er eerst helemaal niet naartoe wilde, vond ik het nu toch wel leuk…

En toen was het zover; onze eerste date. Op 20 maart kwam Bart me ophalen en gingen we samen naar de bioscoop om de film The Curious Case of Benjamin Button te zien. Daarna hebben we nog even wat gedronken en daarna bracht Bart me thuis.

Verkering!

Bart wachtte tot na 12 uur, want op de 20ste is één van zijn vrienden jarig. En blijkbaar hadden ze het er al over gehad, want later vroeg hij of Bart wel had gewacht tot na 12 uur haha!

Maar goed, rond half 1 vroeg Bart me dus verkering. Ik weet niet meer precies hoe, maar het was iets in de trant van ‘zou je mijn vriendin willen zijn?’. Heel lief, en ik zei natuurlijk ja.

‘Samen’ op vakantie

Toen we elkaar net kenden, bleken we praktisch dezelfde vakantie geboekt te hebben. Hij met vrienden, ik met vriendinnen. We gingen allemaal naar Blanes, naar hetzelfde appartement. Bart ging alleen een paar dagen eerder, maar we waren er dus ook een aantal dagen tegelijk. En dat was niet echt een succes!

We hebben best een leuke vakantie gehad hoor, maar het was toch wel gek om daar tegelijk met je nieuwe vriend te zijn. Want je wil samen dingen doen, maar je bent natuurlijk wel met anderen op vakantie. Maar goed, het was natuurlijk wel heel erg toevallig dat we bijna dezelfde vakantie hadden geboekt, terwijl we elkaar nog niet eens kenden.

Samenwonen

Toen we ruim 2 jaar samen waren, zijn we gaan samenwonen. We waren al een tijdje opzoek naar een huurhuisje, maar het duurde even totdat er iets beschikbaar was voor ons. We gingen wonen in een klein appartementje, maar voor ons tweetjes was dat perfect.

Proberen om een kindje te krijgen

We wisten al vrij snel dat we graag jong aan kinderen wilden beginnen. Daarom gingen we na anderhalf jaar op zoek naar een grotere woning. We hadden vrij snel iets gevonden, en in februari 2014 raakte ik zwanger van Nomi.

Trouwen en op huwelijksreis

Sinds november 2013 waren we verloofd en in mei 2014 zijn we getrouwd. Toen was ik al zwanger van Nomi, maar niemand wist het nog. Het was een ontzettend leuke dag! Een paar dagen later gingen we op huwelijksreis naar Italië en we hebben een heerlijke vakantie gehad.

The rest is history

Hoe het verder ging, weten jullie misschien wel. Vanaf die tijd blogde ik over mijn leven als (bijna) mama. In november 2014 werd Nomi geboren, in februari 2016 verhuisden we naar het huis waar we nu wonen, in juli 2016 werd Lenn geboren en in januari 2019 was Elena er.

Er is dus behoorlijk veel veranderd in 10 jaar tijd, maar dat is natuurlijk logisch. 10 jaar geleden was ik nog maar 19, ik had ontzettend veel vrijheid, ik zat nog op school en ik ging regelmatig uit. Dat is nu allemaal totaal anders. En soms lijkt het me best lekker om weer een keer een avondje uit te gaan en nergens rekening mee te houden. Dus een dagje terug in de tijd gaan, lijkt me best leuk. Maar zeker niet langer dan 1 dag, want dan zou ik dit leven en mijn kinderen veel te veel gaan missen!