‘Die! Die!’ ‘Dat heet een vork, Lenn. Zeg maar vork.’ ‘Die!’ Terwijl Nomi op deze leeftijd bij zo ongeveer ieder voorwerp vroeg ‘Is dat?’, heeft Lenn erg weinig interesse in woordjes. Hij begrijpt al wel veel woordjes, maar ik heb het idee dat hij gewoon geen zin heeft om ze zelf te zeggen.

Dierengeluiden

‘Mauw! Waf! Piep piep!’ Oftewel poes, hond en een vogel. Dierengeluiden kent hij wel en hij vindt het heel leuk om dieren na te doen. Maar de woorden ervoor interesseren hem niks. En als ik hem wil leren dat een ‘mauw’ en poes heet, steekt hij me gewoon de gek aan. ‘Zeg maar poes.’ ‘Mauw. Haha!’ Nou ja, ook goed. Komt vanzelf wel.

Geen zin

‘Mama? Janja?’ Al het drinken heet ‘janja’ (ranja) volgens Lenn. ‘Dit is melk, Lenn’. ‘Ja janja!’. Ik heb een beetje het idee dat hij het wel goed vindt zo. Ik weet wat hij bedoelt en waarom zou je dan je best doen om nieuwe woordjes te leren. Als hij iets wil eten komt hij me halen en zegt hij ‘mee?’. Hij pakt mijn hand en dan moet ik mee naar de kast. ‘Wat wil je hebben Lenn?’ ‘Koek!’. Of een ‘naan’ (banaan), ‘hijn’ (mandarijn) of een appel, waarmee hij alles bedoelt wat enigszins op een appel lijkt. Perziken, peren, het zijn voor Lenn allemaal appels.

‘Mama? Mwah!’ Ook weer een geluid in plaats van een woord. Hij bedoelt dan dat hij een kusje wil. ‘Wil je een kusje?’ ‘Ja mwah!’. Weer vertikt hij het om het normale woord te zeggen, maar eigenlijk heeft het ook wel iets schattigs. Een knuffel is een ‘kukke’. Ik weet wat hij bedoelt, en dan vindt Lenn het wel prima.

Lui?

Volgens mij is Lenn gewoon een beetje lui qua praten. Motorisch is het juist het tegenovergestelde, dan wil hij alles leren. En ze kunnen natuurlijk ook niet alles tegelijk leren. Terwijl Nomi juist wilde leren praten en pas laat begon met lopen, is het bij Lenn andersom.

Ik denk dat het wel gaat veranderen als hij naar de peuterspeelzaal gaat. Daar zal niet iedereen zijn woordjes begrijpen en dan moet hij wat meer moeite doen om duidelijk te maken wat hij bedoelt. Daar hoort hij leeftijdsgenootjes praten en misschien motiveert dat wat meer om woorden te leren. Ik maak me er totaal geen zorgen om hoor, maar soms zou het wel makkelijk zijn als hij wat meer zou praten. Ik weet namelijk niet altijd wat ‘die!’ is. Maar ach, dat komt allemaal vanzelf wel!