Laatst kwam ik op Facebook een artikel tegen over ‘body positivity’. De blogger in kwestie vond dat deze term werd gebruikt als excuus voor overgewicht. Ze was voorstander van de term ‘body positivity’, maar ze vond dat je deze term alleen mag gebruiken als je niet té zwaar bent. Want trotst zijn op je lichaam kent wel grenzen, aldus de schrijfster.
Dan begrijp je de term body positivity dus niet
Body Positivity betekent dat iedereen trots mag zijn op haar lichaam. Of je nou 24 kilo weegt, of 240. Of je nou een maatje 32 hebt, of een maat 60. Het maakt niet uit of je een sixpack hebt, of je een slappe-na-de-zwangerschap-buik hebt, of je striemen hebt, et cetera. Grenzen? Die zijn er niet. Body positivity is er juist voor iedereen!
Blij zijn met jezelf
Het kan best moeilijk zijn om blij te zijn met je eigen lichaam. Iedereen ziet wel dingen aan haar lichaam die beter kunnen. Maar de kunst is om daar niet op te focussen. Dít is jouw lichaam, je hebt er maar eentje, dus hier moet je het mee doen. En als je dat lichaam accepteert, zul je je veel gelukkiger voelen.
Nou denk je misschien, ‘zo makkelijk is dat niet’. En dat is helemaal waar. Het is een proces. En body positivity helpt daarbij. Als ik foto’s zie van vrouwen met een maatje meer (oh sorry Emma, ik bedoel héél véél maatjes meer), die zich goed voelen in hun eigen lichaam, word ik daar blij van. Dan denk ik, ‘hé, als zij dat kunnen, kan ik dat misschien ook’. Ook denk ik ‘ah, zij heeft net zo’n slappe buik als ik. Maar bij haar is het eigenlijk helemaal niet lelijk!’
Bij anderen lijkt het altijd mooier
Ik heb mijn lichaam inmiddels redelijk geaccepteerd, maar toch vind ik lichamen van andere vouwen vaak mooier dan die van mezelf. Stom, eigenlijk. Bij anderen stoor ik me absoluut niet aan dikke en slappe buiken, armkwabben, et cetera. En bij mezelf… Tja, dan ben ik er gewoon niet zo blij mee.
Fatshamen
Ik schrok ervan hoeveel andere mensen ook vinden dat body positivity grenzen kent. Als je dat vindt, moet je de term body positivity helemaal niet gebruiken. Want dat soort opmerkingen passen daar totaal niet bij. Vrouwen werden ‘veel te dik’ en ‘ongezond’ genoemd. Wie zijn wij om daarover te oordelen?
Wat kunnen vrouwen gemeen zijn naar elkaar
Waar ik me nog het meest over verbaas, is hoe gemeen vrouwen naar elkaar kunnen zijn. En dan vooral online. Zelf heb ik inmiddels zoveel negatieve reacties gekregen dat ze het ene oor in gaan, en het andere weer uit. Het doet me vrij weinig. Het enige wat is blijven hangen, is de vraag of ik oedeem heb. Het was vast goedbedoeld, maar het kwam over als ‘je benen zien er zo dik uit dat er vast iets medisch mis mee is’.
Laten we eens tegen elkaar zeggen dat we er goed uitzien, in plaats van negatieve dingen benoemen. Want je mag er zijn. Ja, ook jij. Ook jij, achter je scherm, die dit leest. Ook jij mag er zijn. En al die dingen die jij niet mooi vindt aan jezelf, vallen mij helemaal niet op. Je mag er zijn, je hoeft je niet te schamen voor je lichaam.
Body positivity is géén excuus
Body positivity is geen excuus voor obesitas. Body positivity kent geen grenzen. Body positivity is er voor iedereen. En niet alleen voor plus size vrouwen. Ook vrouwen met ondergewicht mogen gezien worden. Ook dat zijn ‘echte vrouwen’. En dan zijn er nog de vrouwen die wel ‘de perfecte maat’ hebben. Waar we soms best een beetje negatief over doen. Sommige vrouwen zijn nou eenmaal slank, en in de body positivity beweging wordt dat wel eens gezien als iets slechts. Maar natuurlijk mogen ook deze vrouwen er zijn, en ook zij mogen positief zijn over hun lichaam.
Dus dames; wees trots op jezelf, en een beetje liever voor elkaar!
He! Bedankt. Dit was inderdaad even nodig. Wat heb ik me geïrriteerd tijdens het lezen van die blog.
Amen to that!
Ik ben het bewust niet gaan lezen, de reactie eronder zeiden al genoeg!
Bah, bah!
Mooi dit!
Goed geschreven! Ik heb de blog in kwestie express niet geopend.
Ik ben het er zo mee eens dat iedereen zichzelf mag zijn, dat iedereen er mag zijn en dat je trots mag zijn op jezelf. Maar ben wel oprecht van mening dat reclames met vrouwen of mannen van 300 kg misschien niet de manier zijn om dat te laten zien. Misschien een stomme mening, maar het is nou eenmaal ongezond en het is niet een goed voorbeeld. En dan mag je natuurlijk even goed trots zijn op jezelf, ik zal iemand nooit veroordelen om gewicht of uiterlijk of wat dan ook, maar je kan niet doen alsof het heel gezond is om 300 kg te wegen en het zo laten zien alsof iedereen dat maar zou moeten doen. Met van jezelf houden is nooit iets mis, dik, din, gemiddeld of wat dan ook, maakt niks uit.
Ik heb het gelezen en het raakt me. Het raakt me omdat ik (te) dik ben.. al als klein meisje vecht ik tegen en met mijn lichaam. Nu ben ik een volwassen vrouw en heeft mijn lichaam een prachtig kindje op de wereld gezet maar toch word ik iedere dag verdrietig wakker. Als ik uit bed stap, sluit ik mijn ogen en ontwijk ik de spiegel in de slaapkamer. Gezinsfoto’s zijn er weinig want wat haat ik het om mezelf terug te zien. Voor het laatst met het licht aan gevreeën kan ik mij niet meer herinneren. Kleding shoppen vind ik vreselijk (niet omdat er niets leuks is maar al die spiegels..) En soms denk ik, wees gelukkig met wie je bent en zeur niet.. je bent kerngezond en je lichaam heeft een prachtig kindje mogen dragen en baren. Morgen vertrek ik op vakantie. Twee weken in badpak aan het zwembad. In plaats van mij te verheugen, maak ik mij druk. De spiegelreflexcamera is opgeladen, wetend dat ik over twee weken 100 foto’s van mijn gezin heb maar geen van mij.. Kon ik maar zo trots zijn op wie ik ben en hoe ik eruit zie.. Ik las net een reactie op een foto van een slank plussize model.. ” het is maar goed dat jullie er onzeker van worden, dan gaan jullie tenminste iets doen aan dat walvissenlichaam” Aan die jongen, met zijn stoere profielfoto.. al 20 jaar leef ik met een psychische en lichamelijke strijd.. een oneerlijke strijd waar ik soms van win en weer keihard van verlies. Ik had in plaats van die walvis ook liever een zeepaardje geweest.. Maar voor nu moet ik leren van mezelf te gaan houden en dat is heel moeilijk wanneer mensen je zo snel veroordelen en beoordelen. Ik hoop dat ik ooit op een dag wakker word en wel in de slaapkamer spiegel durf te kijken, mij durf aan- en uit te kleden in het licht bij mijn eigen man.. Maar vooral mezelf het waard vinden en trots te zijn op wie ik ben.
En Malou, complimenten voor jou. Je stelt je zo open en kwetsbaar op in deze harde internetwereld waarin iedereen achter zijn schermpje maar klakkeloos alle meningen en opmerkingen plaatst zonder na te denken wat dit bij een ander doet. Ik vind je een topper!
Och… zit hier in Frankrijk dat gevoel te herkennen, maar het lukt me aardig om dit gevoel opzij te zetten en te genieten. Wellicht wel door het hele bodypositivity gebeuren!
Ik gun het jou ook zo; je kind maakt het echt niet uit hoe jij op de foto staat en heeft later liever herinneringen waar zijn/haar moeder wel op staat. Geniet van je vakantie!
Ik moest zo hard met mijn ogen rollen van het originele artikel dat ik koppijn kreeg. Heb er niet op gereageerd, vond dat het geen reactie waard was. Maar ik vind het super tof om te zien dat jij zo’n mooie, rake blogpost als reactie geschreven hebt. Dankjewel! <3
Oh, wat goed! Heb me mateloos geirriteerd aan dat artikel én de reacties eronder. Fijn om dit te lezen 🙂
Hey lieve Malou,
Ik ben het helemaal met je eens! Ik vind dat iedereen mag zijn wie hij of zij wil zijn en dat iedereen gelukkig moet zijn met zijn of haar lichaam.
Ik snap überhaupt niet waarom die mevrouw iemand naar beneden wil halen door te schrijven dat body positivity een verheerlijking is van overgewicht. Wij vrouwen moeten elkaar juist supporten! Daarom hou ik zo van jou blog, omdat jij iedereen support! Ik vind je trouwens prachtig! Je bent een mooi mens van binnen en van buiten. Ik vind het dan ook zo ongelovelijk dat mensen zoveel kritiek op jou en je foto’s hebben! Ik vind het in ieder geval leuk om je blogs te lezen en je op insta te volgen!
Ik heb na aanleiding van de blog van die mevrouw zelf ook een blog over dit onderwerp geschreven. Hierin heb ik naar jouw artikel verwezen, omdat ik vind dat je helemaal gelijk hebt! (http://yousra-yasmine.nl/houd-jij-van-een-lijf-dat-niet-perfect-is-bodypositivity/)
Liefs,
Yousra Yasmine
Ik ergerde me ook dood aan dat artikel en de reacties eronder. Nu las ik op Facebook wel dat ze de reacties modereert en enkel diegene die haar gelijk geven, plaatst … Dan weet je genoeg, denk ik.
Ik werd echt zo woest om haar artikel. Verschrikkelijk gewoon! Goed dat mensen tegenin gaan.
Mooie reactie op een nasty blog. Grenzen… die gaan zulke bloggers over door dit soort dingen te zeggen. Erg dom en kleingeestig zoals teveel mensen op internet met ondoordachte reacties. Bodypositivity is zeker voor iedereen. Ben trots, wees blij en trek je van zulke dombo’s niks aan. Het zegt meer over hen dan over jou als iemand negatief is. Vaak wil men zich beter voelen dan een and er en kraken ze die maar af. Tijd dat dat stopt! Be positive people!
Even een andere kijk op haar blogpost:
Ik heb haar blog gelezen en ik snap alle meningen van iedereen. Haar punt is dat, let’s be honest toch echt vrouwen die morbide obesitas hebben (zie haar IG foto’s als voorbeeld), het onder het noemertje ‘bodypositivity’ zetten. En er is echt helemaaal niks positiefs aan om zo ontzettend zwaar te zijn VOOR JE BODY als op de Instagram foto’s die zij plaatste als voorbeeld. ECHTER betekent het niet dat je dan ook ongelukkig moet zijn als je zo zwaar bent, maar ik noem dat bijvoorbeeld ‘mental health positivity’. En niet bodypositivity.
Ik heb jarenlang maat 50/52 gehad door mijn spierziekte en omdat ik eten lekker vind. Ik vond(vind) dat niet erg. Ik heb me nooit daardoor ongelukkig gevoeld. Nu heb ik maat 46/48 en mijn lichaam is iets gezonder. Kan beter bewegen, minder moe, minder pijn etc. Dat is positief. Mental health. Daar moet men zich op focussen.
Ik denk wel echt dat bodypositivity niet een excuus is, maar meer een soort woord is geworden van een gevoel. Je bent gelukkig, je bent gelukkig met je lichaam. Dat gevoel krijg je door je mentale gezondheid. Als dat in orde is, kan je de hele wereld aan.
De foto’s van vrouwen die zij neemt als extreem voorbeeld, is zwartwit gezegd en letterlijk vertaald niet positief voor je lichaam te noemen. En ik denk eerlijk gezegd dat dát is wat ze bedoelt te zeggen.
Mooi verwoord Malou! Ik luister nu het body positive power luisterboek van Megan Jayne Crabbe. Best interessant allemaal, hopelijk gaat het ook voor mij werken. Na de zwangerschap toch wat meer punten die geaccepteerd moeten worden.