Soms lijkt het wel een wedstrijdje welk kind als eerste zindelijk is. Ik had daar geen goed gevoel bij, en ik wilde Nomi niet te veel pushen. Daarom wachtte ik totdat zij vond dat ze er klaar voor was. En een tijdje geleden zei ze opeens dat ze geen luier meer om wilde!

Zindelijkheidstraining

Oké, prima. We deden de luier af en ze mocht een onderbroek uit haar la pakken. We gingen naar beneden en ik vroeg regelmatig of ze moest plassen. ‘Nee hoef ik niet!’. Maar even later hoorde ik ‘Mama ik heb geplast!’ En natuurlijk niet op de wc… Ze was er behoorlijk van geschrokken en ze wilde haar luier weer aan. Poging 1 was mislukt…

Een nieuwe poging

De rest van de week wilde ze haar luier aanhouden. De maandag erna waren we in de Action, waar Nomi Frozen onderbroeken zag. ‘Mag ik die hebben?’ ‘Ja hoor, maar dan doen we je luier af.’ ‘Oké!’. Zou het echt zo makkelijk gaan?

Thuis wilde ze natuurlijk meteen haar nieuwe onderbroeken aan, maar ik was nieuw ondergoed liever eerst even. ‘Morgen mag je ze aan. Doe je nu dan een andere onderbroek aan?’ Dat was goed, en ze deed meteen haar luier af.

De eerste dag zonder luier

Het ging meteen heel erg goed. We legden de wc verkleiner op de wc, we zetten het krukje ervoor, en Nomi vond het hartstikke leuk. Ze ging zo’n 4 keer per uur plassen, en ze was helemaal trots. En het ging niet één keer mis!

Stickers

Nomi is gek op stickers, en ik dacht dat ik haar daar wel mee zou kunnen motiveren om echt geen luier meer om te doen. Voor ieder dagdeel dat ze geen luier om heeft en goed haar best doet, mag ze een sticker plakken. Ongelukjes zijn niet erg, zolang ze het maar blijft proberen. Daar was ze meteen heel enthousiast over.

De volgende dagen

De dag erna waren haar Frozen onderbroeken schoon en droog, en daar vroeg ze ’s ochtends meteen naar. Thuis had ze geen luier meer aan, en dat ging perfect. Blijkbaar was ze er wel echt klaar voor. Als we ergens naartoe gingen of als ze ’s middags of ’s avonds naar bed gaat heeft ze nog wel een luier om. Wat nog wel een beetje jammer is, is dat ik telkens een poepluier mag verschonen als ze uit bed komt. Maar ach, dat zal ze ooit ook wel op de wc gaan doen.

Voor het eerst zonder luier ergens naartoe

Zaterdag gingen we naar mijn ouders, en ik vroeg Nomi of ze met of zonder luier wilde gaan. ‘Alleen onderbroek aan, niet de luier!’. Duidelijk. Het is een kwartiertje rijden en dat vond ik wel even spannend, want ik zag het niet zo zitten om haar onderweg in de bosjes te laten plassen. Voordat we weggingen ging ze nog even plassen, en bij mijn ouders wilde ze meteen weer. Niet dat ze echt moest, ze wilde daar gewoon even op de wc zitten. De rest van de middag ging het perfect!

Bijna zindelijk

Nomi gaat thuis zelf naar de wc, want ze ‘kan dat wel zelf!’. Als we boodschappen doen of ergens anders naartoe gaan wil ze nog graag een luier om, maar die blijft meestal droog. Ook naar de peuterspeelzaal heeft ze haar luier nog om. We hebben het er over gehad dat ze wel zonder luier mag, maar toen het erop aankwam wilde ze dat toch niet. En dat vind ik ook niet erg, dat komt binnenkort wel!

Tot nu toe gaat het dus hartstikke goed, en ik ben natuurlijk hartstikke trots. Ze kan alles zelf en inmiddels hoef ik haar niet meer te vragen of ze moet plassen, want ze denkt er zelf wel aan!