Afgelopen week stond natuurlijk in het teken van Lenns verjaardag, want hij werd zaterdag 1. Verder gingen we zwemmen, we gingen naar de camping, en we gingen na 1 nachtje alweer terug omdat Nomi ziek werd.
Maandag ontdekte Lenn de glijbaan op Nomi’s peuterspeelzaal, en hij wilde telkens weer glijden. We hadden een behoorlijk standaard dagje, en ’s avonds bracht ik spullen weg naar Stichting Babyspullen.
Dinsdag gingen we even de stad in, en Nomi kwam bij de bakker haar vriendinnetje tegen. ’s Middags gingen we even zwemmen, en dat vond Nomi natuurlijk heel leuk.
Woensdag was Nomi bij mijn schoonmoeder en ik had een lekker rustig dagje met Lenn. ’s Avonds was het nog heerlijk weer, en we konden nog lekker buiten zitten.
Donderdagochtend wilde Lenn weer glijden op de peuterspeelzaal. ’s Middags haalden we wat boodschappen voor Lenns verjaardag, en Nomi wilde heel graag all het glas in de glasbak gooien.
Vrijdag pakten we onze spullen in, en Nomi hielp mee met uitzoeken wat wel en niet mee moest. Ondertussen was Lenn boven lekker aan het spelen. Toen Lenn ’s avonds zijn fles kreeg, kon ik het niet laten om een foto van hem te maken. De laatste foto als baby…
Want zaterdag werd hij 1 jaar! ’s Ochtends maakte ik een taart, en daarna gingen we naar de camping om het daar te vieren.
Lenn vond het allemaal hartstikke leuk, en Nomi ook. Nomi kreeg van ons en van mijn ouders ook een cadeautje, en natuurlijk vond ze Lenns cadeautjes ook heel leuk.
Ik maakte een koemelkvrije kwarktaart (hier vind je het recept), zodat Lenn ook een stukje taart kon eten op zijn verjaardag. En dat vond hij heel lekker. Ook de toastjes vielen goed in de smaak!
Zondag speelden Nomi en Lenn natuurlijk met de cadeautjes die ze gekregen hadden, en de regenboog van Grimms was meteen een groot succes. Stiekem vinden Bart en ik het ook heel leuk om ermee te bouwen haha! Aan het einde van de middag werd Nomi opeens ziek, en ze wilde graag thuis slapen. Omdat ik (heel dom) helemaal geen thermometer en zetpillen mee had genomen, leek het ons verstandig om inderdaad maar naar huis te gaan. Gelukkig is het maar een kwartiertje rijden. Nomi viel al vroeg als een blok in slaap, en Bart en ik zaten lekker in de tuin. Gelukkig is ze inmiddels weer beter.