Peuters zijn regelmatig boos. De peuterpuberteit is niet de makkelijkste fase en dat merk ik regelmatig. Elena kan om van alles en nog wat boos worden, maar soms is dat stiekem ook best grappig om te zien. Vandaag deel ik een aantal redenen waarom Elena de laatste tijd boos is geworden!

Redenen waarom mijn peuter boos was:

1. Ik tilde haar uit bed, maar ze wilde er zelf uit klimmen. Wat ze overigens niet durft. Ze gooit dan één been over de zijkant van het bedje, en zo blijft ze dan staan.
2. Ze mocht niet zelf haar billen afvegen toen ik haar luier verschoonde.
3. Ik deed de lamp uit, terwijl zij dat wilde doen. Toen ik hem weer aandeed, zodat zij hem uit kon doen, wilde ze het niet meer.
4. Ze mocht de tube tandpasta niet leegzuigen.
5. Toen we Nomi en Lenn naar school gingen brengen, wilde ze haar pop meenemen. Dat mocht wel, maar dan moest ze hem zelf vasthouden. Dat wilde ze niet. De pop moest mee, maar ik moest hem vasthouden terwijl ik de kinderwagen duwde. Ja, daag!
6. Even later wilde ze niet meer in de kinderwagen zitten, ze wilde lopen. Prima. Maar toen ze even moest wachten met oversteken, omdat er auto’s aankwamen, was ze weer boos.
7. Op het schoolplein wilde ze op de schommel, maar daar zat al een ander kindje op. Dus raad eens? Juist, ze was weer boos.
8. Op de terugweg wilde ze wel in de kinderwagen, maar dan staand. Dan valt ze er waarschijnlijk uit, dus dat mocht niet van mij. En dat vond ze heel verschrikkelijk.
9. Thuis was ze boos toen ik haar schoenen en jas uit wilde doen. Want; ‘ikke doen’.
10. Daarna was ze boos omdat het niet lukte. Ze riep heel boos ‘HELPEN!’
11. Ze was er ook niet van gediend dat ze om 9 uur ’s ochtends geen koekje mocht.
12. Eerst wilde ze geen fruit, maar even later kwam ze toch om een appel vragen. Toen ik haar een appel gaf, was ze weer boos. ‘Neehee, ikke appel!’, en ze wees naar een banaan.
13. Toen ik de banaan open wilde maken, gilde ze weer ‘nee, ikke doen!’.
14. Vervolgens ging het zo ongeveer hetzelfde als bij haar schoenen en jas. Ze was boos omdat het niet lukte, en ik moest haar helpen.
15. Toen het lunchtijd was, vroeg ik haar of ze een broodje wilde. ‘Nee, ikke koeke’. ‘Nee, dat krijg je nu niet. Wil je een broodje met chocopasta?’ ‘Nee!’ ‘Wat wil je dan?’ ‘Ikke pasta’. Dus ik maakte toch maar een broodje pasta voor haar.
16. Daarna was ze boos omdat ik zei dat het bedtijd was. ‘Nee, ikke nee slapen!’.
17. Ik wilde haar de trap optillen, omdat ze bleef staan. Dat was ook niet goed. ‘Ikke klimmen!’, riep ze heel kwaad.
18. Vervolgens werd ze helemaal hysterisch toen ik haar slaapzak aan wilde doen. ‘Oké, dan niet’, dacht ik. Ik gaf haar een kus en ik liep haar kamer uit.
19. ‘Mamaaaaaaaa! Ikke die aaaaaaaaaan!’. Dus ik ging maar weer terug naar mijn boze peuter om haar slaapzak bij haar aan te doen.
20. Ik gaf haar weer een kus, maar daar maakt ze een spelletje van. Ze wil namelijk een stuk of duizend kusjes voordat ik weg mocht gaan. Dus toen ik na drie kusjes wegging, was ze weer boos. Gelukkig duurde dat niet lang.
21. Toen ik haar uit bed haalde omdat we Nomi en Lenn van school moesten halen, begon de ellende over de pop weer. ‘Ikke pop mee! Jij pop mee!’ Ja, koekkoek, echt niet.
22. Nomi was op haar skeelers naar school gegaan. Eerst nam ze bijna altijd haar step mee, maar nu is ze helemaal gek op skeeleren, dus de step bleef thuis. Elena moet daar blijkbaar nog even aan wennen en bleef maar naar Nomi roepen ‘Jij steppen! Jij steppen! Jij steppen!’.
23. Thuis was ze boos omdat ze na twee koekjes niet nog een koekje mocht.
24. Vervolgens wilde ze een beschuitje en toen ze er een hap van had genomen, was ze boos omdat ze het beschuitje niet lekker vond.
25. Toen ik ’s avonds de tafel aan het dekken was, was ze kwaad omdat er nog geen eten op haar bord lag.
26. Tijdens het douchen was ze boos omdat ik de shampoo uit haar haar spoelde.
27. Na het douchen was ze boos toen ik de douche uitzette. Als het aan haar ligt, staat ze drie uur lang onder de douche.
28. Ik deed haar pyjama bij haar aan en toen bedacht ze dat ze bij Lenn in bed wilde slapen. Dat ze in haar eigen bedje moest slapen, was weer een reden om boos te worden.
29. Vervolgens kregen we hetzelfde drama over de slaapzak als ’s middags, maar nu gaf ze niet op. Ze bleef erbij dat ze geen slaapzak aan wilde.
30. Drie keer raden wat er gebeurde toen ik hem uiteindelijk toch bij haar aan deed? Juist, ze was weer boos…

Lees ook: woedeaanval bij kind

Mijn peuter heeft een behoorlijk temperamentje en soms kan ik niet wachten totdat de peuterpuberteit is afgelopen. Maar gelukkig kan ik er soms ook wel om lachen, vooral achteraf.