Ook al is het niet de makkelijkste leeftijd, ik hou echt van de peutertijd. Ik vind alle ontwikkelingen hartstikke leuk, zo ook het ‘fan’ zijn van dingen. Het begon toen Nomi ongeveer anderhalf was, toen vond ze alles van Mickey en Minnie Mouse helemaal geweldig. Dat kwam doordat ze een Mickey Mouse knuffel heeft en toen werd alles van ‘Bikie’ heel interessant. En sinds kort heeft ze iets anders waar ze fan van is; Frozen.

Of nou ja, Frozen.. ‘Let it go’ noemt ze het. De film heet volgens haar ‘Let it go’, Elsa en Anna zijn ‘popjes Let it go’ en ze kan de hele dag wel naar het liedje luisteren. Zelf zingt ze hem ook, toen we laatst in de stad waren heeft ze de hele tijd ‘Let it goooo, let it goooo, let it gooo’ gezongen, want meer tekst kent ze niet.

We waren in de stad om een pyjama en een kleurboek voor haar te halen. We gingen eerst naar de Action en wist ik veel dat ze daar zóveel Frozen spulletjes hebben. Bij de pyjama’s had ze meteen een Frozen pyjama in haar hand in maat 122, maar die was er gelukkig ook wat kleiner. ‘Pyjama Let it go mee huis?’ Ja hoor, die mocht mee. We liepen richting de knutselspulletjes en onderweg kwamen we van alles en nog wat van Frozen tegen. Magisch zand, een ketting om zelf te maken en nog wat ander speelgoed waar ze toch echt nog iets te klein voor is.

Nomi mocht een kleurboek uitzoeken omdat ze het erg leuk vindt om kleurplaten te maken. Drie keer raden waar ze voor koos.. Juist, ‘Die let it go boekje!’ moest hem worden. Madam ging op de grond zitten en wilde ‘boekje kijken’. Ik vertelde haar dat ze dat thuis mocht doen en wonder boven wonder vond ze dat goed.

Toen kwam de grootste uitdaging; we gingen naar de kassa. Ik zette Nomi in het karretje en zij mocht de spulletjes op de band leggen. De spullen die ze niet zo interessant vond legde ze op de band, maar het kleurboek wilde ze niet afgeven. ‘Nee die mij! Nomi hebben!’ Ja hoor, tuurlijk. Gelukkig snapte ze me toen ik zei dat ze hem zo terug zou krijgen, maar ze hield heel goed in de gaten waar het kleurboek bleef.

Let it gooooo, let it goooo!

Het boekje mocht niet in mijn tas en daarom liep ze door de stad met haar Frozen kleurboek. De hele tijd klonk het ‘Let it goooo, let it goooo’ en ze kreeg van voorbijgangers wat complimentjes over haar zangkunsten (ook al kon het niet veel valser, maar ach).

We gingen naar de Zeeman en ook daar viel haar oog meteen op Frozen spulletjes. ‘Mama daar Let it go knipjes!’ Leuk, maar veel te groot. Daar past al haar haar in en dat was toch echt bedoeld voor wat grotere kinderen. ‘Ketting ook Let it go! Hebben?’ Als het aan haar lag namen we de halve winkel mee en dat was ik niet van plan, dus ook de ketting bleef hangen. Ik wilde Nomi nog een pyjama uit laten zoeken, maar ze was te druk met het knuffelen van een Mickey Mouse kussen. ‘Bikie kussen ook mee’, kwam ze me vertellen, maar ook dat ging niet door.

Nomi wilde geen pyjama uitzoeken en daarom deed ik dat maar voor haar, en ik was best verbaasd dat ze zonder mopperen (en zonder Frozen spulletjes) meeging naar de kassa. Ik betaalde de pyjama en we gingen weer naar de auto.

Thuis wilde Nomi haar Frozen spulletjes meteen aan Bart, Lenn en aan haar knuffel laten zien, en ze was er helemaal gelukkig mee.