Nomi zit nu een aantal weken in groep 3 en ik dacht; laat ik jullie daar eens over bijkletsen. Van tevoren wist ik natuurlijk wel dat groep 3 heel anders is dan de kleuterklas, maar ik wist niet dat ik ook opeens helemaal een ander kind zou hebben. Als je in groep 3 zit, voel je je blijkbaar heel groot, zelfs als je de jongste van de klas bent. En daar gedraag je je dan ook naar!

Kinderachtig

In de eerste week begon het al. Ze vroeg waarom ze nog steeds haar tanden moest poetsen met babytandpasta (lees: tandpasta voor kinderen van 0 tot 6 jaar) en er moest per direct nieuwe tandpasta gehaald worden, want dit kon echt niet meer. Helaas voor haar had ik net boodschappen gedaan en moest ze maar even wachten op haar nieuwe tandpasta.

Ook haar speelgoed was opeens niet meer leuk. Alles was kinderachtig en alleen de tablet en haar camera waren nog leuk om mee te spelen. Dat ze niet van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat op de tablet mocht spelen, was heel erg gemeen van mij.

Lezen, lezen, lezen

Eén van de redenen waarom ze heel veel zin had in groep 3, was het leren lezen. In de kleuterklas was ze er al wel mee bezig, maar in groep 3 gaat het opeens heel snel. Overal waar ze letters ziet, gaat ze lezen en ze vindt het helemaal niet erg om iedere dag thuis een kwartiertje te moeten lezen. Laatst zijn we naar de kringloop gegaan om wat meer boekjes te halen, want ze heeft ze zo uit!

Nieuwe vriendinnen

Nu Nomi in groep 3 zit, speelt ze niet meer op het kleuterplein. Groep 3 deelt het schoolplein met groep 4 en 5 en dat vindt Nomi ontzettend leuk. Zo ziet ze een paar vriendinnen waarbij ze in de kleuterklas in de klas zat weer, want die zitten nu in groep 4. Verder heeft ze nu wat vriendinnen die in groep 5 zitten, want volgens haar spelen die leukere dingen.

Die vriendinnen zijn 8 en Nomi is nog niet eens 6, en dat is soms wel te merken. Opeens komt ze thuis met verhalen waarvan ik denk ‘hoe kom je hier nou weer bij?’ en dat heeft ze dan gehoord van haar vriendinnen uit groep 5. Of vertelt ze dat ze topjes aan wil in plaats van hemdjes, want dat hebben zij ook. Of ze vraagt wanneer zij nou ‘eindelijk’ alleen naar school mag, want dat mogen haar vriendinnen ook. Dan moet ik haar even herinneren aan het feit dat ze 5 jaar is…

Kleuters zijn niet meer leuk

Ondanks dat Nomi iedere dag even op het kleuterplein kijkt om hoi te zeggen tegen Lenn, vindt ze de kleuters totaal niet meer interessant. Als haar oud-klasgenootjes iets tegen haar zeggen, gaat ze heel stoer doen. Dan vindt ze zichtzelf heel groot, terwijl een deel van die kinderen ongeveer even oud is als zij. Maar ach, dat hoort natuurlijk bij het ‘groot voelen’.

Gedroegen jullie kinderen zich ook opeens anders toen ze naar groep 3 gingen?