Ik hou ontzettend veel van Elena en absoluut niet minder dan van Nomi en Lenn. Maar terwijl ik anderen hoor zeggen dat ze graag willen dat hun baby nog heel lang klein blijft, voel ik dat niet. Van mij mag ze wel snel een jaar worden. Want tja, ik ben gewoon niet echt een babymoeder.

Ik ben geen babymoeder

In mijn omgeving hoor ik regelmatig van mannen dat ze niet zoveel hebben met baby’s. ‘Ze kunnen nog niks’ en ‘Je hebt er nog niks aan’ zijn dingen die ik vaak hoor. Als ik zeg dat ik het daar wel mee eens ben, word ik wel eens raar aangekeken. ‘Oh ik dacht dat moeders die kleintjes juist zo leuk vonden!’ Nee, ik niet dus.

Of nou ja, ‘niet leuk’ is wel erg dramatisch. Maar ik vind dreumesen, peuters en kleuters gewoon leuker. Het was dus ook niet zo dat ik een derde kindje wilde omdat ik baby’s zo schattig vind. Overigens vind ik dat wel hoor. Ik vind Elena ontzettend schattig en lief.

Soms zijn ze best leuk

Er zijn ook dingen die ik juist wel heel leuk vind aan baby’s. Je kunt bijvoorbeeld zo lekker met ze knuffelen. Met Nomi en Lenn ook wel, maar na 20 seconden is het meestal wel weer klaar en gaan ze spelen. En het dragen vind ik ook heerlijk (hoewel Lenn ook het liefst nog iedere dag gedragen word, dus daar heb je niet perse een baby voor nodig). En dat schattige bolle koppie en die spekarmpjes…

Maar ze mag best snel groter worden

Ik vind het zo leuk als kindjes een eigen persoonlijkheid beginnen te ontwikkelen. En een eigen wil, ook al is het soms lastig, vind ik heerlijk. Lenn zit volop in de peuterpuberteit en gisteren zette hij het nog behoorlijk op een gillen in de supermarkt. Ook Nomi heeft een flinke eigen wil en laatst had ik met haar een discussie over waarom ze nog geen make-up op mag. Want ze is ‘al’ vier! En soms ben ik het gezeur en de boze buien ook wel even zat, maar over het algemeen hou ik ervan!

Verder ben ik gewoon heel erg benieuwd wat voor kindje Elena zal worden. Nomi en Lenn zijn totaal verschillend, op veel vlakken zijn ze echte tegenpolen. Ik ben heel benieuwd of Elena op een van hen zal lijken qua persoonlijkheid, of dat ze ook weer totaal anders zal zijn.

‘Wat is er nou weer met haar?’

Elena kan nog niet praten (joh!) en daardoor weet ik vaak niet waarom ze huilt. Ze heeft net gedronken, ze heeft een schone luier, ze heeft lekker geslapen, en toch wil ze niks. Zelf niet bij me liggen. Op dat soort momenten denk ik, ‘ga maar snel leren praten’. Maar goed, dat duurt natuurlijk nog even.

Genieten

En totdat ze wat groter is, probeer ik zo veel mogelijk van haar te genieten, Want tja, waarschijnlijk is ze mijn laatste baby’tje. En ze is zo ontzettend schattig… Als ik haar oppak en ik krijg een grote glimlach gaan haar, smelt ik. Ik geniet ontzettend van haar gebrabbel en ik vind het ontzettend leuk om haar te zien ontwikkelen. Ze kan steeds een beetje meer en ik ga haar steeds leuker vinden. En het is lekker cliché maar wel waar; ze worden zo snel groot!