Ik heb jullie wel eens verteld dat mijn ouders eigenaren zijn van een camping. Daar ben ik opgegroeid, dus ik ken de camping hartstikke goed. Bart en ik hebben in 2009 voor het eerst een weekje vakantie gevierd in een stacaravan, en sindsdien waren we van plan om ‘ooit’ ergens een stacaravan te kopen. Nog niet meteen, we wilden eerst nog een paar keer op vakantie naar het buitenland. Maar als we kinderen zouden hebben, wilden we wel graag ergens een stacaravan.

Naar de camping van mijn ouders?

Toen Nomi geboren was, hadden we het er weer over. Het eerste jaar leek het ons nog een beetje lastig en de zomer daarna werd Lenn geboren. Vervolgens hadden we het er weer over, en we hoorden dat er een paar stacaravans op de camping van mijn ouders te koop stonden. Het was lekker dichtbij, we kenden de camping, en het was natuurlijk ook hartstikke leuk en handig om mijn ouders zo dichtbij te hebben.

Ik twijfelde nog even, maar uiteindelijk besloten we het gewoon te doen. Begin juni was de caravan van ons, en sliepen we er voor het eerst. Dat ging hartstikke goed, en het bleek voor Nomi en Lenn ook heel erg leuk te zijn. In de zomervakantie had Bart 2 weken vrij, en toen bleven we er voor het eerst wat langer.

Gordijnen dicht

De caravan staat op een plaats waar veel mensen langskomen, en toen men eenmaal wist dat dat onze caravan was, werd er zeer regelmatig even naar binnen gekeken. Niet erg, maar dat was op een andere camping natuurlijk wel anders geweest. Het zorgde er wel voor dat we ’s avonds op tijd de gordijnen dicht deden, en dat ze ’s ochtends nog even dicht bleven totdat ik er een beetje fatsoenlijk uitzag.

Mijn ouders dichtbij

Dat mijn ouders zo dichtbij waren, vond Nomi helemaal geweldig! Ze heeft ontzettend vaak ‘even oma toe?’ gevraagd, en ze bleef het er leuk vinden. Het was ook hartstikke handig dat ik de was bij mijn moeder kon doen, want als ik bijna iedere dag een wasmunt had moeten kopen was het een duur grapje geworden.

De reacties van andere campinggasten waren ook erg leuk. Bijna iedereen kent ons, en we kregen regelmatig de vraag hoe het ons beviel. Het feit dat we de campinggasten kennen was trouwens ook een pro om voor deze camping te kiezen, zo wisten we zeker dat we niet op één of andere paupercamping terecht zouden komen.

‘mag ik een drankje bij je bestellen?’

Aan de andere kant merkten we wel dat wel dat veel campinggasten ons niet volledig als ‘gewone campinggast’ zagen. Logisch natuurlijk, en ook best grappig. Zo kreeg ik bijvoorbeeld wel eens de vraag of mensen bij mij een drankje konden bestellen, terwijl ik zelf een drankje aan het drinken was in de kantine. Tuurlijk kan dat, maar ook dit zou op een andere camping heel anders zijn. Maar vind ik het erg? Nee, absoluut niet.

En dan heb je natuurlijk nog het feit dat mijn ouders de campingeigenaren zijn, en dat we ons aan hun regels moeten houden. Daar hebben we regelmatig grapjes over gemaakt. ‘Zachtjes doen, anders staat je vader hier zo’, zei Bart wel eens. Gelukkig hadden we nooit zoveel lawaai dat we van de camping gestuurd werden 😉

Ik denk dus dat we een hele goede keuze hebben gemaakt, en we gaan volgend jaar absoluut weer naar de camping!