‘Mama niet weg? Baby niet uitte buik?’ ‘Mama ik wil Zusje zo graag zien!’. Nomi en Lenn zijn er allebei heel erg aan toe om hun zusje te ontmoeten, en het begint ze nu echt te lang te duren. De spanning stijgt en daar kunnen ze niet altijd goed mee omgaan.

Plakken aan mama

Ik hoor wel eens dat huisdieren aan het einde van je zwangerschap niet meer bij je weg te slaan zijn. Nou, hier geldt dat voor mijn kinderen. Het lijkt soms wel alsof ze aan me vastgeplakt zitten. Vaak is dat hartstikke gezellig, maar soms moet ik ook even wat doen in huis. En daar zijn Nomi en Lenn het dan niet mee eens…

Niet naar school willen

Ze hebben het momenteel allebei een beetje moeilijk als ze naar school en naar de peuterspeelzaal moeten. Nomi heeft het hartstikke leuk op de basisschool, maar ze vindt het afscheid nemen erg lastig. Ze wil dan opeens weer mee naar huis, terwijl het hartstikke goed gaat als ik eenmaal weg ben.

Lenn vindt het opeens niet meer leuk om naar de peuterspeelzaal te gaan. ‘In mama huis blijven!’ zegt hij als ik zeg dat hij naar de peuterspeelzaal gaat. Als we dan toch in de auto zitten, vraagt hij telkens weer of ik hem wel weer op kom halen. ‘Mama ook weer ophalen? Mama knuffelen?’ Ja schat, komt allemaal goed.

En als hij moet slapen…

Soms maakt Lenn ook wel een beetje misbruik van de situatie. Op het moment dat hij moet gaan slapen, heeft hij opeens allemaal vragen over zijn zusje. ‘Zusje uitte buik? Nog wachten? Mama ziekenhuis toe?’, et cetera. Overdag vraagt hij er ook wel naar, maar niet zoveel als op het moment dat hij moet gaan slapen.

En dan de nachten… Laatst was hij aan het huilen en Bart ging naar hem toe. Lenn was ervan overtuigd dat ik weg was. Waarschijnlijk had hij iets gedroomd en hij was helemaal overstuur. Vervolgens hebben we even lekker geknuffeld en toen was het weer goed. Maar de laatste tijd is hij ’s nachts wel erg vaak wakker…

Alles draait om Zusje

Natuurlijk ben ik er zelf ook veel mee bezig, maar dat probeer ik niet te veel te laten merken aan Nomi en Lenn. Het was namelijk niet de bedoeling dat alles om ‘Zusje’ zou draaien. Wel heb ik voor Nomi een aftelkalender gemaakt, zodat het voor haar wat duidelijker is wanneer ze wordt geboren.

Maar verder hebben ze het er ook continu over. Nomi maakt op school tekeningen voor haar zusje, ze wil iedere dag weten hoe groot de baby nu is, ze zegt telkens dat ze zoveel van haar zusje houdt. Super lief, maar ik merk dat ze het nu wel heel erg spannend gaan vinden.

Dus, kom maar Zusje!

Eigenlijk is het helemaal niet praktisch als de bevalling spontaan begint, dan wordt het namelijk een spoedkeizersnede. Maar Nomi en Lenn zijn er nu wel heel erg aan toe om hun zusje te ontmoeten. Hopelijk is de spanning er dan een beetje af en vinden ze hun zusje dan nog steeds zo leuk. Maar goed, dan moeten ze er natuurlijk nog aan wennen dat er een baby in huis is. Hopelijk valt het ze niet tegen!