Een tijdje geleden schreef ik een stukje over mijn twijfels qua manier van bevallen. Als je mijn bevallingsverhaal hebt gelezen, weet je dat Nomi is geboren met een keizersnede. Daarom mag ik nu zelf kiezen tussen een natuurlijke bevalling of een keizersnede. Toen ik dat artikel schreef was ik er nog niet echt uit, maar inmiddels weet ik wat beter hoe ik mijn bevalling voor me zie.
Mijn bevallingsverhaal
Ik hoop op een natuurlijke bevalling. Op dit moment zijn er geen redenen waarom ik niet natuurlijk mag bevallen en daarom wil ik het gaan proberen. Er zijn wat factoren waardoor de kans op een spoedkeizersnede wat groter zijn, zoals het litteken van de keizersnede en de erfelijkheid van het te smalle bekken van mijn moeder. Daarnaast liet de vorige keer de placenta niet los en als dat nu weer zo is, kom ik uiteindelijk alsnog op de operatietafel terecht. Maar dat is een veel kleinere ingreep dan een keizersnee.
Bang voor een spoedkeizersnede?
In mijn artikel van een tijdje geleden gaf ik aan dat ik bang was voor een spoedkeizersnede. Ik hoop natuurlijk nog steeds dat dat niet nodig is, maar eigenlijk ben ik er niet meer zo bang voor. Als het zo is, dan is het zo en op dit moment is dat geen reden om meteen al voor een keizersnede te kiezen. Het is namelijk een serieuze operatie en het herstel is niet niks. Ook hoop ik na de bevalling vrij snel weer naar huis te mogen, zodat we lekker met zijn vieren thuis zijn.
Ik moest sowieso in het ziekenhuis bevallen, door de keizersnede ben ik namelijk ‘medisch’. Daarom moet ik vanaf 36 weken zwangerschap voor de controles naar de gynaecoloog en wordt mijn litteken extra in de gaten gehouden tijdens de bevalling. Nou wilde ik toen ik zwanger was van Nomi ook niet thuis bevallen, dus dat is voor mij geen punt.
Op het moment dat de bevalling is begonnen, moeten we contact opnemen met het ziekenhuis. Wanneer we precies moeten komen weet ik niet, ik neem aan dat ik daar nog meer informatie over krijg van de gynaecoloog. Voordat wij naar het ziekenhuis gaan, gaat Nomi naar mijn schoonouders.
Pijnbestrijding
Ik hoop dat ik kan bevallen zonder pijnbestrijding, maar ik sluit niks uit. Ik kan me vrij weinig voorstellen bij de pijn, dus ik kan nu ook niet zeggen of het me zonder pijnbestrijding gaat lukken. Ik wil liever geen ruggenprik en als ik toch voor pijnbestrijding kies, zou ik gaan voor remifentanil. Dit kun je zelf toedienen tijdens de weeën en als het goed is, wordt de pijn daardoor iets minder.
Bart is (naast de artsen) de enige die bij me is tijdens de bevalling. Ik heb geen problemen met stagiaires en co-assistenten en aangezien ik beval in een opleidingsziekenhuis, zullen die er vast bij zijn. Als zij van mijn bevalling kunnen leren, mogen ze er wat mij betreft gewoon bij zijn.
Houdingen?
Qua houdingen vind ik het moeilijk om er iets zinnigs over te zeggen. Als ik denk aan de bevalling, zie ik mezelf gewoon op mijn rug in bed liggen. Ik heb best veel gelezen over verschillende houdingen en ik denk dat ik op het moment van de bevalling gewoon op mijn gevoel afga.
Na de bevalling wil ik de navelstreng graag laten uitkloppen. Ik vond het eerst nogal zweverig klinken, maar het schijnt heel veel voordelen te hebben. Ik wil graag dat de baby meteen bij me wordt gelegd en ik wil hem sowieso binnen een half uur voeden. Op die manier wordt de kans van slagen van de borstvoeding namelijk veel groter.
Dat is in grote lijnen mijn bevallingsplan. Ik probeer me er niet teveel op vast te pinnen, zodat ik niet heel erg teleurgesteld ben als het niet lukt. Maar ik hoop natuurlijk dat het op deze manier gaat lukken.
Hoe zag jouw bevallingsplan eruit?
Ik had geen bevallingsplan bij mijn zwangerschappen. Wel een wens om een badbevalling mee te maken maar die is niet uitgekomen. Het valt niet altijd te plannen helaas.
Ik had ook een heel mooi bevallingsplan naar toen het eenmaal zover was, was ik er totaal niet meer mee bezig… Het loopt inderdaad toch zoals het loopt…
Ik hoop voor je dat je natuurlijk kan bevallen deze keer, omdat je dat zo jammer vond van de vorige keer.
Ik moet ook eens ga nadenken over mijn bevallingsplan. Thnx voor je voorbeeld. Ik hoop ook heel erg op een natuurlijke bevalling.
Ik had niet echt specifieke wensen in mijn bevallingsplan staan. Wel waren er weinig mensen aanwezig in de kamer. Dat was erg fijn. Voor een tweede zou ik opschrijven dat ik de baby zelf mee wil aanpakken. En dat ik het kindje langer bij me wil houden. Nu werd Emily binnen 10minuten al aangekleed, dat zou ik echt anders willen de volgende keer
Ik wilde graag thuisbevallen, en verder hield ik me voor: ‘Loslaten’.
Ik vond het ook heel lastig om van te voren iets te zeggen over pijnbestrijding en houdingen enzo. Tijdens de bevalling bleek het allemaal mee te vallen. Het enige wat ik voor de volgende keer wil onthouden is dat het hielp om even in een andere positie te persen toen Jim een beetje vast zat. Ik heb begrepen dat gynaecologen daar moeilijk over doen, dus dat wil ik met grote letters in mijn plan volgende keer :). Hopelijk komt r nog eens n volgende keer trouwens!
Ik had bij de eerste een spoedkeizersnee. Tweede was een natuurlijke bevalling. Was zo gaaf om mee te maken! Hoop dat jij dat ook mag ervaren! Ik moest alleen ook nog naar ok vanwege m’n placenta. Maar had m’n meisje toen al tijdje bij me gehad en ik was binnen een half uur terug dus dat viel me wel mee. Ik wilde ook geen pijnstilling. Had wel een geboortetens. Vind ik erg prettig! Misschien een tip om eens info over op te zoeken.
4x bevallen en 4x een totaal andere bevalling dan dat ik in een bevallingsplan had opgeschreven.
Maar sommige dingen neem je wel mee uit je bevallingsplan tijdens de bevalling.
Beste is gewoon het zijn beloop laten gaan en kijken wat haalbaar is uit je bevallingsplan.
Pijnbestrijding heb ik altijd als optie gehouden en omdat ik bij elke bevalling rond de 3cm vreselijk pijnlijke weeën kreeg heb ik bij 3 van de 4 bevallingen pijnbestrijding gehad,alleen bij mijn jongste niet want ze had opeens haast en op het moment dat de ruggenprik gezet zou worden op de verkoever kwamen er hele hevige persweeën dus slangetje zat in mijn rug na een hoop gepor in mijn rug maar zonder de verdoving. En toen is ze dus op de verkoever geboren haha.
Er valt geen peil op te trekken hoe een bevalling loopt,als het maar gaat op een manier waar jij je het prettigst in voelt.
Jij moet het doorstaan,dus elke manier van comfort die je kan hebben zowel lichamelijk als geestelijk is super belangrijk!
Ik had geen nevallingsplan
Mijn moeder wou niet by myn bevalling omdat ze bang was en na 5 uur weeeenstorm kreeg ik een ruggeprik 2 uurtjea later voelden ik een lichte druk (op dat moment ware 15 famillieleden en vriendinne in mijn kamer) myn gynacoloog kwam en zei vin je het goed als iedereen erby is ( ik dag voelen ) ik zeg ja boeit me nie meer toen zei ze pers is was ze hoofd eruit ik zag iedereen huilen en wist niet waarom want ik voelde niks toen nog 2 x geperst (in totaal duurde het 9 minuten ) is me zoontje geboren
Iedereen was me dankbaar dat ze erbij mochten zijn ik denk dat ik zonder die ruggenprik al die mensen niet in me buurt wou
Eigenlijk zouden alleen me tante me zusje sjerno ze vader en me beste vriendin erby zyn
Heel veel succes
Wat fijn dat je alles zo goed hebt opgeschreven voor jezelf. Ik hoop dat je natuurlijk mag bevallen ..