Onze stacaravan heeft twee slaapkamers. Vorig jaar hadden Nomi en Lenn beide een eigen slaapkamer en wij sliepen in de woonkamer. Niet heel erg handig, maar het leek me ook geen succes om ze bij elkaar te laten slapen. Lenn sliep lang niet altijd door, en we waren bang dat ze dan midden in de nacht allebei klaar wakker zouden zijn. Maar we besloten het dit jaar wel te proberen, en afgelopen weekend sliepen ze met zijn tweetjes in het kamertje.
Samen op een kamertje
In het kamertje stonden twee gewone bedden, maar we zagen het niet zo zitten om Lenn in een groot bed te laten slapen. Daarom haalden we een van de bedde eruit, en we hebben er een campingbedje ingezet. Nomi snapte heel goed dat ze daar samen met Lenn zou gaan slapen, en ze vond het heel leuk. ‘Als Lenn gaat huilen zeg ik wel ‘stil maar Lenn”, en dan zou het volgens haar wel goed komen.
Even wennen tijdens het middagslaapje
Vrijdagochtend gingen we naar de camping en na de lunch ging Lenn naar bed. Zijn lievelingsknuffels lagen er al in, maar Lenn vond het toch een beetje gek. ‘Uit? Buite?’ ‘Nee Lenn, je gaat nu lekker slapen.’ Hij was heel even boos, maar toen is hij gewoon gaan slapen. Zo kon hij vast een beetje wennen aan zijn nieuwe slaapplek.
’s Avonds naar bed
We dachten, we doen ze mooi laat naar bed, dan zijn ze tenminste moe. Nou, dat dachten we even verkeerd. Toen ik de deur achter me dicht trok, begon het feestje al. Nomi en Lenn waren samen aan het kletsen, aan het lachen, en al snel waren ze met hun knuffels aan het gooien. Logisch natuurlijk, want het is voor Nomi en Lenn ook wel heel leuk om opeens samen op een kamertje te slapen.
Na een tijdje wilde Nomi toch eigenlijk wel slapen, maar Lenn dacht daar anders over. ‘Mimi! Mimi! Hahaha!’ ‘Nee Lenn, stil! Jij moet nu slapen!’ Lenn was even iets rustiger, maar even later was Nomi van gedachten veranderd. Ze wilde eigenlijk toch nog wel even met Lenn spelen, en het feestje ging weer verder.
Eindelijk slapen
Het feestje ging een hele tijd door. We zijn ze een paar keer gaan vertellen, maar dat hielp niks. En eigenlijk snap ik dat ook wel. Als je altijd alleen slaapt, en dan slaap je opeens samen met je broertje of zusje… Er zullen weinig kinderen zijn die dan meteen gaan slapen. Maar uiteindelijk begonnen ze toch moe te worden. Ze werden iets rustiger en er kwam steeds minder lawaai uit het kamertje. En even later was het stil.
6.15 uur
Ze sliepen lekker door tot de volgende ochtend, maar ze waren wel erg vroeg wakker. Om 6.15 uur hoorde ik ‘Mama wij zijn weer wakker!’. Ze hebben nog even samen gespeeld en toen hebben we ze maar uit bed gehaald.
De volgende avond hebben we Nomi en Lenn maar gewoon om de normale tijd in bed gestopt. Al snel was het weer een feestje, maar ze zijn ietsje eerder gaan slapen dan de eerste avond. En ach, ze wennen er vanzelf wel aan, en dan wordt het wat normaler denk ik. Ik ben al lang blij dat ze uiteindelijk zonder protest zijn gaan slapen!