Eén van de redenen waarom ik graag natuurlijk wilde bevallen, was zodat ik na de bevalling gewoon voor Nomi zou kunnen zorgen. Na een keizersnee mag je 6 weken lang niet zwaarder tillen dan 5 kilo, en daar gaat Nomi natuurlijk ver overheen. Doordat Nomi ook met een keizersnee is geboren, wist ik dat de kans op een keizersnee wat groter was dan bij andere vrouwen en daarom had ik al wat voorbereidingen getroffen.
Een paar weken voordat Lenn geboren werd, heb ik Nomi geleerd om zelf van de trap af te gaan. Ze kon al zelf de trap op, en ze gaat nu op dezelfde manier naar beneden. Ook kan ze zelf (of nou ja, met een klein beetje hulp) in de kinderstoel klimmen. Ze klimt op een gewone stoel en via de tafel gaat ze in de kinderstoel zitten. Dat scheelt ook weer tillen.
Na de keizersnee hoefde ik Nomi de eerste twee weken niet te tillen doordat Bart vrij was. Na twee weken moest hij weer aan het werk en toen had ik weinig keus qua tillen, Nomi moest toch uit bed getild worden bijvoorbeeld. Voordat ik haar in bed of op de commode tilde, liet ik haar op een krukje klimmen zodat ik haar wat minder ver hoefde te tillen. En ik moet zeggen dat het op die manier prima ging. Het deed geen pijn en ik denk dat dat een goed teken is. Natuurlijk zegt dat niet alles, maar ik ben blij dat het goed ging.
In het ziekenhuis heb ik het er trouwens nog met de gynaecoloog over gehad en zij snapte heel goed dat het niet haalbaar was om Nomi 6 weken lang niet te tillen. Ze adviseerde me om haar alleen te tillen als het echt nodig is, en dan had ze er wel vertrouwen in dat het goed zou gaan.
De eerste dagen toen Bart weer aan het werk was hield ik me daar heel goed aan, maar ik moet zeggen dat ik er inmiddels wat makkelijker in ben. Ik gebruik de krukjes nu vaker niet dan wel en als Nomi huilt til ik haar ook regelmatig op. Ik weet dat ik het beter niet kan doen, maar vaak denk ik er pas bij na als ik Nomi al op mijn arm heb.
Qua andere dingen merk ik eigenlijk niks van de keizersnee. Lopen gaat bijvoorbeeld prima en een stuk beter dan de laatste weken van mijn zwangerschap. Daardoor kunnen we weer lekker een stuk wandelen en ook als ik met Nomi speel werkt mijn lichaam niet meer tegen. Eigenlijk kan ik inmiddels dus weer prima voor Nomi zorgen.
Wat fijn dat het zo goed gaat. Als moeder heb je soms niet de keus om je kind niet te tillen. Fijn dat je er geen last van hebt.
Wat fijn dat je er zo weinig last van hebt! Dat scheelt wel denk ik. Je moet r toch niet aan denken dat je n infectie gehad had ofzo?
Zo lang je goed naar je lichaam luisterd en het goed voelt zal het wel meevallen. Fijn dat ze zelf zo veel kan. Dat scheelt echt veel!
Wat goed dat je andere alternatieven hebt gevonden en fijn dat je er nu al bijna niks meer van voelt.
Wat fijn dat dit zo fijn gaat. Zolang je naar je lijf luistert… die geeft het meeste aan!
Ik mocht juist in de zwangerschap niet tillen maargoed dat is een ander vehaal. Fijn dat het goed gaat!
Wat heb je dat goed opgelost op deze manier. Want het lijkt me niet niks allemaal, maar je was in elk geval goed voorbereid en volgens mij scheelt dat al de helft.
Oh wauw dat is goed om te lezen, daar zou ik dus ook bang voor zijn dat ik Naomi straks niet meer kan tillen bij een mogelijke keizersnee. De een is er net wat strikter in als de ander maar twee weken totaal niet tillen lijkt me dan inderdaad al heel erg fijn. Goede aanpak zo geloof ik:) Heerlijk dat het nu weer beter gaat eh!