Nog een paar dagen en dan is Nomi een jaar. Ze is op 10 november jarig en natuurlijk laat ik dat ook op mijn blog niet ongemerkt voorbij laten gaan. Binnenkort heb ik bijvoorbeeld een leuke winactie voor jullie, en vandaag blik ik terug op Nomi’s eerste jaar aan de hand van foto’s met de moment cards. Op de foto hierboven was Nomi een paar uur oud.

Nomi is om 10.54 uur geboren en deze foto is ’s middags genomen. Niet door mij, want ik mocht mijn bed niet uit door de keizersnee. Gelukkig is ze continu bij mij geweest (ook toen ik gehecht werd en toen ik op de uitslaapkamer was) en ik kon de hele dag naar haar kijken.

Een week later waren we lekker thuis en werd er behoorlijk panisch gedaan over Nomi’s gewicht, want ze kwam nog niet echt aan. Aan de ene kant wist ik wel dat het wel goed zat, maar het maakt je toch onzeker. Toen ik deze foto maakte, was de kraamzorg er voor het laatst en eigenlijk begon het echte genieten pas toen we met zijn drietjes waren.

De week daarna was heerlijk. Ik had nauwelijks last van de keizersnede en Bart was nog vrij, dus we genoten echt met zijn drietjes.

Toen Nomi drie weken oud was, ging Bart weer aan het werk en waren Nomi en ik voor het eerst met zijn tweetjes. Het was natuurlijk heel leuk dat Bart drie weken vrij was geweest, maar het voelde best normaal om overdag alleen voor haar te zorgen. Voor mijn gevoel begon toen het normale leven weer.

Een weekje later was ze alweer een maand oud. Ze deed het heel goed, alles ging eigenlijk volgens het boekje.

Toen ze twee maand was, was Nomi echt een vrolijke baby. Rond de 6 weken had ze een huilpiek gehad, maar daarna nam dat snel af. Inmiddels sliep ze in een (veel te grote) slaapzak, omdat ze niet meer onder de dekens bleef liggen.

Als ik terugdenk aan deze leeftijd, zat Nomi best veel aan me vastgeplakt. Maar ik vond het heerlijk. Na het voeden wilde ze graag bij me blijven liggen en dan keek ik een serie op de bank. Ze wilde ook niet te lang in de box liggen, dus zette ik het wipstoeltje op tafel als ik achter mijn laptop zat. Dan vond ze het helemaal prima.

In Nomi’s vierde maand werd ze ziek. Waarschijnlijk had  ze het rs-virus en ze hoestte ontzettend veel. Zo veel, dat ze telkens haar voeding weer uitspuugde. Gelukkig was het na een weekje zo goed als over en toen was weer gewoon vrolijk.

Toen ze vijf maand oud was, wilde ze alleen nog maar spelen. Ze was de hele dag druk met rammelaars, knuffeltjes, tutdoekjes et cetera. Ook ‘kletste’ en gilde ze heel veel en ze werd rond deze leeftijd echt een drukke baby. Ze probeerde al zelf te zitten en het knuffelen werd opeens veel minder, wat ik best jammer vond.

Hier was Nomi een half jaar en nog steeds stopte ze alles in haar mond. Ze was echt een vrolijk meisje en opeens wilde ze weer wat vaker knuffelen. Ze begon steeds meer te eten en ze vond bijna alles lekker.

Toen ze zeven maand oud was, paste ze nog in het jurkje dat ik haar met kerst aan had willen doen (een half jaar daarvoor). Een maatje 62 die groot viel (wat ik eerst nog niet wist) en daardoor nog steeds paste. Ze kwam in de maand hiervoor trouwens wel opeens veel aan. Waarschijnlijk doordat ze nog steeds even vaak dronk als eerst, maar wat meer vaste voeding at.

Toen Nomi acht maand was, was ze zo druk en beweeglijk dat ik haar nauwelijks meer goed op de foto kon zetten. Ze wilde de hele dag spelen, en daardoor ging ook de borstvoeding niet mee zo makkelijk. Ze had er weinig interesse in, maar gelukkig kwam dat later wel weer goed. Ze lag nauwelijks meer in de box en door te rollen en een beetje te tijgeren, ging ze de hele kamer door.

Nomi kreeg tandjes en daardoor was ze niet altijd even vrolijk. Toen het tandje erdoor was, was alles gelukkig weer goed.

Toen ze 10 maand was, zei ze al een paar woordjes. Het is trouwens heel lang bij die woordjes gebleven, waarschijnlijk omdat ze daarna vooral bezig was met de lichamelijke ontwikkeling. Nomi doet dingen niet altijd in een logische volgorde, ze begon eerst te praten, en pas daarna ging ze kruipen.

Een maand later kroop ze wel, en dat vond ze heel erg leuk. Het liefst kruipt ze de hele dag en gaat ze het hele huis door. Ook wil ze heel graag staan en dat lukt haar nu best goed.

Inmiddels is ze dus bijna 1 en ik zal jullie binnenkort een update geven van haar twaalfde maand.