Ik hoor je al denken ‘Kamperen? Nu?’. Ja, dat deden wij afgelopen weekend. Vorige week vrijdag gingen de campings in Twente weer open en we besloten daar meteen gebruik van te maken. We hebben vorig jaar aan het einde van de zomer een caravan gekocht en daar waren we nog niet mee weg geweest. We wilden deze lente graag een keertje gaan ‘proefkamperen’ bij ons in de buurt en even leek het erop dat dat niet haalbaar was. Hopelijk gaan we deze zomer naar Zeeland en we wilden het graag van tevoren allemaal eventjes uit proberen. Dus toen we die kans kregen, grepen we die met beide handen aan!

Kamperen tijdens de coronacrisis

De campings mochten dus open, maar alles moest gesloten blijven, dus ook de toiletgebouwen. Wat wél mocht, was gebruik maken van privé sanitair. Ik ging op zoek naar een camping in de buurt met privé sanitair en ik kwam Camping de Rammelbeek tegen. Daar was nog plek en we hebben meteen geboekt. Twee dagen later vertrokken we en we konden niet wachten om onze caravan uit te proberen.

Anders kamperen

Van tevoren wisten we natuurlijk dat het heel anders zou zijn, maar we waren al lang blij dat we alles even uit konden proberen. De kinderen vonden het ook helemaal geweldig dat we gingen kamperen, zelfs toen ze wisten dat het zwembad dicht zou zijn. Verder zijn de regels eigenlijk strenger dan wanneer je niet gaat kamperen. Je mag geen bezoek ontvangen, er mag maximaal 1 persoon per keer de receptie in, er mochten maximaal 3 personen tegelijk in de supermarkt en natuurlijk moest je altijd anderhalve meter afstand houden. Het restaurant, zwembad, toiletgebouwen, binnenspeeltuin et cetera was allemaal dicht. Jammer, maar logisch.

De plog; zaterdag

Zaterdag vertrokken we na Elena’s ochtendslaapje. Het was 40 minuutjes rijden en toen we aankwamen, ging ik met de kinderen naar de speeltuin, zodat Bart zelf even kon kijken hoe hij de voortent op moest zetten, zonder dat de kinderen in de weg zouden lopen.

Toen we terugkwamen stond alles al op! Het was makkelijker en sneller gegaan dan gedacht en het was Bart in zijn eentje gelukt. Vervolgens gingen we de camping even verkennen. Toen we terug waren wilden Nomi en Lenn weer naar de speeltuin. Dat was vlakbij, en nadat ik een keer met ze mee was gelopen durfden ze het wel aan om zelf te gaan. Stiekem vond ik dat best spannen, maar toen ze 10 minuten later terug kwamen om te vertellen wat ze aan het doen waren, wist ik dat ze de weg wel terug zouden vinden. Vervolgens gingen ze weer en ze hadden het hartstikke leuk.

’s Avonds haalden we een patatje, eten afhalen was wel mogelijk. Daarna waste ik af (call me crazy, maar ik vind dat helemaal niet erg om te doen). Rond half 8 was het mooi geweest voor de kinderen en we brachten ze naar bed. Elena vond het eerst allemaal maar gek en wilde weer uit bed, maar even later besloot ze toch te gaan slapen. Wij gingen in de voortent zitten, maar daar werd het toch best koud! We hadden een klein kacheltje, maar ik denk dat we er toch eentje moeten hebben die de voortent ietsje warmer kan krijgen.

Zondag

Na een nacht waarin iedere keer meerdere keren wakker is geweest, werden de kinderen om 8 uur wakker. Ze kwamen bij ons in bed en Elena vond de caravan hartstikke interessant. We hadden broodjes besteld en die konden we vanaf half 9 ophalen. In de voortent was het inmiddels al lekker warm, want daar scheen de zon op. Heerlijk!

‘Waar is Lenn nou?’, vroeg Bart. Die lag achter hem op de grond beestjes te bestuderen. Echt camping life haha! Na het ontbijt gingen de kinderen spelen op ons veldje. Daar was een speeltoestel en een zandbak. Perfect voor jonge kinderen die nog niet alleen naar een andere speeltuin kunnen gaan. Zo hoef je niet de hele tijd met ze mee te gaan, maar kunnen ze toch lekker spelen.

Vervolgens ging Elena naar bed en toen bleek mijn telefoon bijna leeg te zijn. Heel zachtjes ging ik de caravan weer in om mijn oplader te pakken en gelukkig bleef ze slapen. Bart liep met de kinderen de camping over en toen ze terug waren, was Elena al weer wakker. We gingen lunchen en Elena vond Lenns broodje interessanter dan die van haarzelf. ’s Middags wandelden we een stukje over de camping en we gingen even naar het meertje bij de camping. Nomi en Lenn wilden daar met hun voeten in, maar uiteindelijk gingen ze steeds dieper en werden ze hartstikke nat.

Daarna had iedereen wel zin in een ijsje. Vervolgens gingen we bij de caravan even droge kleren aan doen en daarna wilde Lenn nog graag even naar de speeltuin. Nomi wilde niet mee, dus ik ging even samen met hem. Want met zijn richtingsgevoel vrees ik dat hij de caravan anders niet terug zou vinden!

Daarna was het etenstijd. We hebben een Skottelbraai en van tevoren ging ik op zoek naar gerechten die je daarop kunt maken. We gingen voor een gerecht met aardappelen, kip, spekjes en groente. Hartstikke lekker! Daarna gingen de kinderen naar bed en ik kleedde me maar weer lekker warm aan voor een avondje in de voortent. Lekker charmant!

Maandag

Maandagochtend begonnen we langzaam op te ruimen. Ondertussen waren de kinderen nog lekker aan het spelen. Even later werden er knutselpakketjes uitgedeeld door de animatie en samen met Nomi’s nieuwe vriendinnen, gingen ze daarmee bezig op onze picknicktafel. Elena vond het ook hartstikke gezellig en zo konden Bart en ik opruimen. Aan het einde van de ochtend vertrokken we weer richting huis en zat ons weekendje weg er weer op!

Ondanks dat het heel anders was dan ‘normaal’ op een camping, was het een erg fijn weekend. Hopelijk gaan de campings in Zeeland snel weer open en kan onze vakantie in de zomer doorgaan!