Toen we een tijdje geleden bij Ikea waren, was Nomi erg geïnteresseerd in Smaland. ‘Kijk daar spelen kindjes! Mogen wij dat ook?’ Smaland is bedoeld voor kinderen vanaf 3 jaar en Lenn is dus nog te jong. Ik zei dat Nomi daar wel mocht spelen, maar dat ze dan alleen moest gaan. ‘Ga jij dan niet mee?’ Toen ik zei dat ik haar dan later weer op zou halen, vond ze het toch een beetje te spannend. ‘Ik wil een ander keertje wel’. En die andere keer was vorige week, toen ze me thuis al vertelde dat zij ‘bij de ballenbak’ zou gaan spelen.

Voor het eerst spelen bij Smaland

‘Haal jij mij dan weer op?’ ‘Ben jij dan heel lang weg?’ ‘Wat ga jij dan doen? En Lenn dan?’ ‘Is daar dan wel een wc?’ ‘Is daar dan ook een juf?’ Nomi wil altijd alles van tevoren weten. Ik legde haar uit dat ik dan met Lenn de winkel in zou gaan en dat ik haar daarna zou ophalen. Dat was goed.

Toen we aankwamen bij Ikea was ze helemaal enthousiast. Ze rende er meteen naartoe en vroeg ‘Mag ik hier komen spelen?’ Dat mocht natuurlijk wel. Ik vulde een formulier in, Nomi en ik kregen een stempel met hetzelfde nummer (voor het geval je vergeet welk kind van jou is) en Nomi kreeg een sticker op haar jurk. Toen mocht ze gaan spelen. ‘Krijg ik nog een kus?’ ‘O ja!’. Maar die kreeg ik niet, alleen Lenn kreeg een dikke kus. Nou ja, ook goed.

De winkel in met Lenn

Ik vond het toch best spannend. Nomi vindt het vaak best eng als ze ergens voor het eerst is. Terwijl ik met Lenn in de winkel was, was ik de hele tijd aan het luisteren of ik niet ‘Nomi wil graag opgehaald worden uit Smaland’ hoorde. Ik durfde het niet aan om uitgebreid te gaan kijken, dus ik ging maar even snel door de winkel. Toen ik bij de kassa was, had ik het gevreesde zinnetje nog steeds niet gehoord.

‘MOet ik nu al mee?’

En toen gingen we Nomi weer ophalen. Ik keek eerst even door het raam en daar zag ik haar al spelen. Even later riep de medewerker Nomi en daar kwam ze aan. ‘Moet ik nu al mee?’ Ah, ik had dus best wat rustiger kunnen winkelen. ‘Eh, ja. We zijn al klaar.’ ‘Maar ik wil nog spelen!’. Zonder al te veel protest ging ze toch mee, en ze vertelde wat ze allemaal had gedaan. ‘Ik ging in de ballenbak en spelen met kindjes en er was ook een kleine wc!’ Ze had het blijkbaar erg leuk gehad. ‘Gaan we dan wel nog een keertje hier naartoe? Dan wil ik weer spelen!’.

Zijn jullie kinderen wel eens bij Smaland geweest?