Ik had er al een aantal horrorverhalen over gehoord; de suikertest. Vrouwen zouden over hun nek zijn gegaan door het suikerdrankje, flauw zijn gevallen, et cetera. Ik was dan ook niet echt heel blij toen de verloskundige me vertelde dat ik de suikertest, oftewel de ‘orale glucose tolerantie test’ moest laten doen. Of nou ja, moest… Het werd me aangeraden.
‘Je komt in aanmerking voor de suikertest’
‘En wat is je gewicht’, vroeg de verloskundige na de termijnecho. Dat ik een paar kilo te zwaar ben, weet ik wel. Mijn bmi is al jarenlang te hoog. De verloskundige vertelde me dat het een nieuw beleid is in het ziekenhuis waar ik ga bevallen. Iedereen met een te hoog bmi krijgt daar nu standaard een suikertest. ‘Je kunt nu nog switchen naar het ziekenhuis in Almelo, dan hoef je geen suikertest te laten doen’, grapte ze. Ik twijfelde serieus even, maar ik besloot de suikertest maar gewoon te doen.
De ogtt bij 24 weken
Ik zou de OGTT moeten laten doen als ik 24 weken zwanger was. Dat leek nog toen nog heel ver weg, maar afgelopen vrijdag was het zo ver. Ik bracht Nomi en Lenn naar mijn moeder en ik reed naar de huisartsenpraktijk om bloed te laten prikken. Gelukkig kon het daar op de prikpost en hoefde ik niet helemaal naar het ziekenhuis. Meevaller!
Drie keer bloedprikken en een suikerdrankje drinken
Bloedprikken vind ik op zich niet erg. Het gaat alleen nog wel eens mis bij mij. Laatst droomde ik over de suikertest en in mijn droom ging het prikken zo vaak mis dat ik de suikertest een andere keer opnieuw moest laten doen. Ik heb smalle bloedvaten die makkelijk wegrollen. Daardoor gaat bloedprikken wel eens mis en is mijn arm vaak helemaal blauw na die tijd.
Eerst nuchter prikken
‘Heb je voorkeur voor een arm?’ Ik zei dat ik links makkelijker te prikken ben. Ze keek en voelde en vroeg ‘Weet je het zeker? Hier kan ik je vaten bijna niet voelen.’ Ja, ik wist het zeker. Rechts is namelijk bijna onmogelijk. Ze prikte en gelukkig ging het goed. Toen kwam het ergste, het suikerdrankje.
Suikerdrankje
Was het vies? Ja! Was het zo erg als ik had verwacht? Nee. Het is echt wel heel vies, maar ik ging er absoluut niet van over mijn nek ofzo. Maar dat verschilt natuurlijk per persoon. Daarna mocht ik in de wachtkamer gaan zitten en moest ik een uur wachten, totdat ik voor de tweede keer geprikt werd.
Bloedprikken na 1 en 2 uur
Ik had wat te lezen meegenomen en verder vermaakte ik me wel met mijn telefoon. Stiekem was het best lekker, zo’n rustig ochtendje. Na een uur werd ik geroepen en mocht ik weer bloedprikken. ‘Oh, nu zit er een bultje van de vorige keer.’ Oh oh… Gelukkig ging het toch goed.
Vervolgens herhaalde het riedeltje zich en mocht ik weer een uur wachten. Na weer een uur gewacht te hebben mocht ik voor de laatste keer bloedprikken. Weer ging het goed! Daarna mocht ik weer gaan en de uitslag hoor ik binnenkort van de verloskundige.
Yes, klaar!
Uiteindelijk is het me meegevallen. Ik had na die tijd alleen helemaal geen honger. Ik had wat eten in de auto gelegd want ik dacht, ik heb vast wel honger na een ochtend zonder eten en drinken. Maar nee, totaal niet. Dat zal wel te maken hebben met het suikerdrankje. Pas rond lunchtijd kwam mijn eetlust weer een beetje terug.
Waarschijnlijk hoor ik deze week of de uitslag goed is. En ik zal jullie natuurlijk op de hoogte houden.
Heb jij ook een suikertest moeten doen?
Fijn voor je dat het zo meeviel. Het suikerdrankje is wel iets minder vies dan twee kaar geleden. Heb de test twee keer moeten doen, Een bij de eerste in 2015 en eind 2017 nog een keer. Zelf werd ik altijd wel heel misselijk tijdens het wachten. Heb het gelukkig altijd nog binnen weten te houden
Ik heb ook een suikertest gehad maar helemaal nergens last van gehad. Rustig ochtendje lezen inderdaad. Suikerdrankje vond ik niet vies, ik vond het naar hele zoete sprite smaken. Niet misselijk of flauw geweest.
Ik vroeg me al af waarom je de suikertest moest laten doen omdat ik die niet hoef te doen. Maar als het met BMI te maken heeft snap ik het opzicht wel. Die is bij mij altijd wel normaal alleen nu komen de zwangerschapskilo’s er wel langzaam aan. De kleine man in mijn buik groeit hard volgens mij. Ik hoop dat de uitslag goed voor je uitpakt. Wel apart dat het ene ziekenhuis die regel wel doorvoert en de andere niet.