Tijdens mijn zwangerschap vertelde ik jullie dat ik wilde gaan tandemvoeden. Dat doe ik nu ruim een maand en het is toch even anders gegaan dan ik gedacht en gehoopt had.

Tandemvoeden

De eerste keer dat Nomi Lenn bij mij zag drinken riep ze ‘af! af!’. Dat was te verwachten natuurlijk. Iemand anders was ‘haar’ melk aan het drinken en ze vond dat hij eraf moest. Toen zij ook mocht drinken vond ze het meteen goed.

De eerste dagen daarna ging het prima. Nomi dronk gewoon ’s ochtend, zoals ze altijd deed. Maar opeens wilde ze niet meer. Ik dacht dat ze er klaar mee was en op zich vind ik het niet erg als ze geen borstvoeding meer wil, maar ik was bang dat het door de komst van Lenn kwam. Verder was Nomi ook totaal niet zichzelf en uiteindelijk bleek dat ze (waarschijnlijk) waterpokken had. Dat verklaarde alles en toen ze weer beter was, wilde ze gewoon weer drinken.

Maar toen bleef het niet bij de ochtendvoeding. Iedere keer als ze Lenn zag drinken wilde ze ook en als het niet mocht, werd ze heel boos. Aan de ene kant vond ik het heel sneu, maar ik heb geen zin om 2 kinderen zo vaak borstvoeding te geven. Dat klinkt misschien heel cru, maar ik vind die ochtendvoeding genoeg. Wel heb ik haar een paar keer ’s avonds gevoed voordat ze naar bed ging. Maar die voeding wilde ik graag weer af hebben, want als ze eraan gewend zou raken zou ik altijd thuis moeten zijn als zij naar bed gaat. En ik vind het juist fijn om ’s avonds even weg te kunnen, op dat moment kan ik even zonder kinderen de stad in, boodschappen doen, of iets anders.

Ik besloot terug te gaan naar alleen de ochtendvoeding en dat was even een drama. Als ze Lenn zag drinken riep ze ‘dinke dinke dinke’, ze begon aan mijn shirt te trekken en ze krijste alles bij elkaar. Ik zei duidelijk ‘nee’, ik probeerde haar te kalmeren, ik gaf aan dat ze gewoon bij ons mocht zitten, ik probeerde met haar een boekje te lezen, maar niks hielp. Bij alles wat ik deed of zei werd ze alleen maar bozer en ik besloot het maar even te negeren. Dat werkte veel beter.

De volgende dag was ze nog wel even boos als ik ‘nee’ zei, maar het was wat sneller over. De dag daarna liep ze boos naar de gang toen ze niet mocht drinken en nog een dag later begon ze het te accepteren.

Inmiddels gaat het gelukkig wel weer goed. Als Lenn bij mij drinkt is ze vaak gewoon aan het spelen of ze komt bij ons op de bank zitten. Heel soms zegt ze nog ‘dinke?’, maar ik vraag me af of ze zelf wil drinken of dat ze vraagt of Lenn aan het drinken is. Als ik zeg ‘Ja Lenn is aan het drinken’ is het namelijk goed.

Als ze ’s ochtends uit bed komt wil ze nog wel graag bij me drinken. Ze loopt standaard eerst naar het wiegje waar Lenn in ligt, ze aait hem en daarna wil ze drinken. Dat vind ik prima en ik zie wel hoe het verder gaat. Als zij dit nog graag wil, dan gaan we nog even door.