Vorig jaar schreef ik een heel enthousiast artikel over een basisschool waar ik Nomi graag naartoe wilde laten gaan. Het is een Dalton school en daar was ik erg positief over. Ik had een goed gevoel bij de school en ik had mijn keuze al zo ongeveer gemaakt. Later begon ik te twijfelen, omdat de school niet echt in de buurt is. En is dat wel zo handig?
Iets verder weg
De school is wel in onze woonplaats, maar helemaal aan de andere kant. Met de auto ben je er zo, maar ik zou Nomi er niet snel alleen naartoe laten gaan. Ze moet dan via drukke straten en het is gewoon best een eind fietsen. Nou breng ik haar met liefde, maar het is voor haar natuurlijk ook best leuk als ze er over een paar jaar zelf naartoe gaan.
Vriendjes en vriendinnetjes
Dan nog een punt. Toen ik in de schoolgids keek, zag ik de adressen van de leerlingen staan. Zo’n 95% woont in de wijk waar de school is. Nomi’s klasgenootjes zouden dan dus niet in de buurt wonen. En het lijkt me voor haar juist zo leuk om haar klasgenootjes tegen te komen als ze lekker buiten aan het spelen is. Ook met speelafspraakjes is het natuurlijk een stuk makkelijker.
Tweede keuze?
De eerste keer dat ik ging kijken bij de school waar we nu voor gekozen hebben, was ik niet zo heel enthousiast. Het kwam allemaal een beetje ouderwets, chaotisch en rommelig over. Nomi was 1 jaar en keek in de buggy haar ogen uit. Maar ik dacht, dit wordt hem niet. Wat ook meespeelde was dat ze geen continurooster hadden en pas Engels gaven vanaf de middenbouw.
Maar toen we er weer gingen kijken, was er van alles veranderd. We hadden een gesprekje met de directeur en hij bevestigde dat ze veel bezig waren met vernieuwingen. Ze hadden een continurooster ingevoerd, de kinderen krijgen Engels vanaf groep 1 en ik had een heel goed gevoel bij de school. En zelfs beter dan de school die eerst mijn favoriet was.
Naar de open dag
Woensdag was de open dag van de basisscholen en we gingen weer even kijken. Eerst bij een andere school, maar daar had ik niet zo’n goed gevoel bij. Ik vond het een beetje kil en ik wist al vrij snel dat dat hem niet zou worden. Toen gingen we weer kijken bij de basisschool waar we een tijdje geleden ook waren geweest.
We liepen samen met een lerares een rondje door de school en ik had weer een heel goed gevoel bij deze school. Nomi vond het allemaal ook reuze interessant. Lenn ook, maar hij snapt er natuurlijk nog niet zoveel van. Na de rondleiding mochten Nomi en Lenn nog even spelen in de gymzaal en kreeg ik nog wat meer informatie over de school.
De keuze is gemaakt
Voor mij was de keuze toen al wel gemaakt. Ik vroeg Nomi welke school ze leuker vond, maar zij baseerde haar keuze vooral op waar ze het lekkerste snoepje en het leukste cadeautje had gekregen. Maar goed, ze was het wel met me eens haha! Bart stond er ook helemaal achter, deze school was mede door de locatie de hele tijd eigenlijk al zijn eerste keuze.
En nu is het dus wachten op november, want dan mag Nomi naar de basisschool!