Toen ik laatst op Instagram vroeg wat jullie graag wilden lezen op mijn blog, kreeg ik te horen dat jullie benieuwd zijn naar hoe we Nomi en Lenn voorbereiden op de komst van hun zusje. Daar zal ik jullie vandaag wat meer over vertellen.

Hoe we het vertelden

Jullie hebben deze video misschien wel gezien, waarin we aan Nomi en Lenn vertelden dat ik weer zwanger ben. Nomi vond het ontzettend leuk en Lenn snapte er op dat moment nog niet zo heel veel van. Inmiddels zijn we een paar maandjes verder en hij lijkt het steeds beter te begrijpen.

Samen naar de geslachtsbepaling

Tijdens de geslachtsbepaling zagen Nomi en Lenn de baby voor het eerst. Nomi snapte perfect dat we zouden gaan kijken of de baby een jongen of een meisje is. Wat had ze er veel zin in! Terwijl Lenn in het speelhoekje zat, zat Nomi bij Bart op schoot om alles te kunnen zien. De echoscopiste vertelde haar precies wat ze zag en Nomi vond het reuze interessant. En ze vond het geweldig toen ze hoorde dat ze een zusje krijgt.

Erover praten

Vooral met Nomi heb ik het regelmatig over de baby. Ze begint er vaak zelf over en ze stelt regelmatig vragen. De meest gestelde vraag is ‘hoe lang duurt het nog tot de baby komt?’. Verder wil ze ook alles weten. Mijn buik krijgt vaak kusjes en knuffels van Nomi en Lenn en Nomi probeert zelfs te voelen hoe de baby ligt. ‘Hier is het hoofdje, denk ik.’ Meestal klopt het niet, maar ach, ze vindt het heel leuk om ermee bezig te zijn.

Samen voorbereiden

In winkels kijken we vaak even naar babyspulletjes. Vlak na de geslachtsbepaling zocht Nomi een shirtje uit voor de baby, met eenhoorns erop. Verder wil ze alles weten en ze wil graag helpen met dingen uitzoeken. Laatst kochten we samen een maxi-cosi en toen wilde ze precies weten hoe de baby daar dan in moest zitten en waar ze dat voor zouden gebruiken.

Ook thuis zijn we druk met de voorbereidingen. Nomi slaapt nu op zolder en haar oude kamer wordt de babykamer. Ook dat vind ze heel erg leuk. Lenn weet inmiddels ook waar de baby gaat slapen en hij noemt dat nu ‘zusje kamer’. Laatst hebben we samen de kleertjes uitgezocht en dat vond vooral Nomi heel leuk. Lenn keek eerst ook eventjes, maar hij ging al snel iets anders doen. Nomi vindt het heel erg leuk dat de baby straks kleertjes aan krijgt die zij als baby ook aan heeft gehad.

Voorbereiden op de bevalling

Toen ik zwanger was van Lenn, vond ik het best lastig om Nomi weg te moeten brengen voor de bevalling. Deze keer heb ik er eigenlijk geen moeite mee. Ik was vrij voorzichtig toen ik Nomi en Lenn uitlegde dat ik naar het ziekenhuis zou moeten voor de keizersnede en dat de baby dan uit mijn buik gehaald zou worden. ‘Mag ik dan mee?’ ‘Nee kinderen mogen daar niet bij zijn.’ ‘Waar ga ik dan naartoe?’ ‘Jij mag dan bij opa en oma logeren.’ ‘Jaaaa!’. Dat vindt ze hartstikke leuk en ze lijkt het totaal geen probleem te vinden dat ik dan in het ziekenhuis ben. Lenn is ook vrij makkelijk qua logeren, hij vindt logeerpartijtjes altijd erg gezellig.

En als de baby er is…

We hebben het ook regelmatig over hoe het zal zijn als de baby er is. Dat zal een flinke verandering zijn voor Nomi en Lenn. Inmiddels staat de box al in de kamer en ze weten allebei dat dat voor de baby is. Verder weten Nomi en Lenn dat de baby vaak bij mij zal moeten drinken. We hebben afgesproken dat ze dan bij mij op de bank mogen zitten en dat het dan hartstikke gezellig is. Nomi vertelde laatst al dat zij de baby wel naar bed zou brengen en ze vindt dat ze ook wel luiers kan verschonen. Dat gaat natuurlijk niet gebeuren, maar ik vind het wel heel lief dat ze overal bij wil helpen.

Wat snapt Lenn ervan?

Lenn is er lang niet zoveel mee bezig als Nomi, waardoor ik eerst dacht dat hij het allemaal nog niet zo goed snapte. Maar dat bleek niet te kloppen. Hij weet precies welke spulletjes voor de baby zijn en verder begrijpt hij ook vrij veel. Toen Bart hem laatst naar bed bracht en hij om mij bleef roepen, zei Bart iets in de trant van ‘Als je moeder straks in het ziekenhuis is zul je het ook met mij moeten’. Waarop Lenn zei ‘Ja mama baby buik. Baby uithalen’. Daar stond ik wel even van te kijken, hij begrijpt dus een stuk meer dan ik dacht!

Hoe hebben jullie je kinderen voorbereid op de komst van een broertje of zusje?