Toen Lenn 3 jaar was, vertelde hij me regelmatig vrij rare dingen. De verhalen begonnen met ‘vroeger, toen ik groot was’, en vervolgens vertelde hij dingen die hij toen deed. Hij had het dan bijvoorbeeld over auto’s waarin hij had gereden, hij vertelde dat hij naar de gevangenis moest en hij zei dat hij moest werken omdat hij een jongen was, en dat meisjes niet hoefden te werken. Creepy, right?
‘Vroeger, toen ik groot was’
Dit waren geen dingen die hij op tv had gezien of waarover hij had gedroomd, volgens hem was dit echt gebeurd. En hij vertelde het alsof het de normaalste zaak van de wereld was, op dezelfde manier als hoe hij vertelde over wat hij op de peuterspeelzaal had gedaan. Ik heb me hierdoor regelmatig afgevraagd of reïncarnatie echt bestaat, want zo klink dit toch wel een beetje…
En toen stopte het opeens
Het was echt niet zo dat hij iedere dag dit soort dingen zei, hij had het er hooguit een paar keer per maand over. Maar toen hij 4 jaar was stopte het opeens. Ik heb er toen ook niet naar gevraagd, want toen hij jonger was begon hij er altijd zelf over. Maar sinds hij 4 was, heeft hij het er niet meer over gehad.
Lenn, weet je nog wat je vertelde toen je kleiner was?
Een tijdje geleden dacht ik er opeens weer aan, en toen heb ik hem gevraagd of hij er nog iets van wist. Maar nee, hij weet het niet meer. Hij heeft geen herinneringen meer van ‘vroeger toen hij groot was‘, en hij kan zich ook niet herinneren dat hij dat ooit verteld heeft. Hij vindt het wel ontzettend grappig als ik hem vertel wat hij toen vertelde, maar hij heeft geen idee waarom hij dat toen zei.
Weet Elena ook dingen van ‘vroeger’
Toen Elena 3 jaar was, was ik wel benieuwd of zij ook met dit soort verhalen zou komen. Maar nee, dat bleek niet zo te zijn. Ik heb haar toen een keer een keer gevraagd of ze vroeger als een groot was geweest, maar toen zei ze dat ze vroeger een baby was (of iets in die trant). Zij heeft nooit dit soort verhalen vertelt en als we het hebben over Lenns verhalen, vindt ze het maar gek.
Helaas gaan we er waarschijnlijk nooit achter komen waar Lenns verhalen van vroeger precies vandaan komen, maar ik blijf het bijzonder vinden. Hebben jullie kinderen het wel eens gehad over dit soort dingen?
Wat mooi! Ik heb weleens gehoord dat kinderen op jonge leeftijd eerdere levens nog onthouden en dat dit later vervaagd.
Ik heb daar wel wat mee. Mijn zoon zag toen hij klein was altijd een witte man op de overloop lopen
Wat een superleuk artikel om te lezen. Breng me aan het denken hoe ik zelf was, toen ik 3 jaar was… maar daar weet ik niet veel meer van haha..
Ik geloof dus wel degelijk in reïncarnatie. Je ziet trouwens heel vaak bij kinderen dat het op een bepaalde leeftijd ineens stopt en ze er geen herinneringen meer aan hebben. Volgens mij staat er op Netflix ook een documentaire over reïncarnatie.
Ken je het boek Morgan van Bas Steman? Daar moest ik meteen aan denken. Heel bijzonder verhaal 😊
Oh, wat bijzonder joh… ik kan mij zelf niet veel meer herinneren van toen ik 3 jaar was, behalve dan dat ik op een camping ben verdwaald. Volgens mijn moeder ben ik bij onze tent weggelopen toen ze even met mijn tante in gesprek was en heb ik vervolgens 10 meter verder op alles bij elkaar gebruld omdat ik onze tent niet terug kon vinden. Dat herinner ik mij totaal niet, alleen dat ik steeds bij een andere tent stond met andere mensen, we bleken op een veldje te staan haha….
Bijzonder dat die verhalen/herinneringen op eens zijn gestopt.
Wat een bijzondere verhalen vertelde je zoontje! Ik geloof niet in reïncarnatie, maar ik vind het wel heel bijzonder wat hij vertelde. Hij klonk denk ik een stuk ouder dan zijn leeftijdsgenoten?
Wat fijn om te lezen.
Ik zelf herinner mij niets meer van deze periode.
Mijn zoontje heeft ook nooit zo verhalen gehad.
Wow wat bijzonder! Ik geloof wel dat kinderen zich nog dingen van vorige levens kunnen herinneren, al is het niet te bevatten. Maar dat ze het op later reden weer vergeten, daar zal ook wel een reden voor zijn..