Dit artikel schreef ik een dag voordat we de eerste echo hadden. Ik was behoorlijk zenuwachtig en er waren een aantal dingen waar ik best een beetje bang voor was. Ik besloot het van me af te schrijven en er een artikeltje van te maken, en binnen no time had ik 10 punten op papier mijn computerscherm staan.
De eerste echo
- Zit er überhaupt wel iets in mijn buik?
Straks ben ik helemaal niet zwanger.. Goed, ik heb meerdere testen gedaan, maar dat is het enige waardoor ik weet dat ik zwanger ben. Volgens die twee streepjes ben ik zwanger, en hopelijk is dat op de echo ook te zien. - Zit het wel op de goede plek?
In mijn baarmoeder, en niet ergens anders? Als het niet in mijn baarmoeder zit, is het sowieso niet goed.. - Klopt het hartje?
Dit vind ik een van de spannendste dingen.. Toen ik zwanger was van Nomi, vond ik het ook echt heel spannend en bij deze zwangerschap is dat precies hetzelfde. - Hoeveel embryo’s zijn er te zien?
Ik zie het al voor me, ‘nog een hartje.. en nog een hartje.. Het zijn er 3!’. Die kans is natuurlijk heel klein, maar het zal je maar gebeuren. - Hoe ver ben ik?
Straks ben ik opeens al veel verder, dat was bij Nomi ook zo. In plaats van 9 weken, was ik al 14 weken zwanger. Dat vond ik helemaal niet erg trouwens, maar nu met ons nieuwe huis enzo zou dat niet zo heel handig zijn. - Of straks ben ik veel minder ver.
En dan weten we nog steeds niet of het wel goed is. - Ziet alles er verder goed uit?
Eigenlijk weet ik helemaal niet precies waar ze naar kijken bij de eerste echo, maar volgens mij kunnen ze al vrij veel zien. - Moet de echo inwendig of uitwendig?
Ik hoop wel heel erg dat ze de echo gewoon via mijn buik kunnen doen.. - Straks kom ik iemand tegen die ik ken..
We hebben het nog niemand vertelt, dus hopelijk komen we geen bekenden tegen. - Gaat het bloedprikken deze keer wel goed?
Het zou niet de eerste keer zijn dat dat niet lukt. Of ze kunnen geen ader vinden, of ze prikken ernaast of er dwars doorheen, of er ligt opeens allemaal bloed op de grond.. Gelukkig ben ik niet bang voor naalden.
Vond jij de eerste echo ook zo spannend?
Deze gedachtens horen er wel een beetje bij. Ik ken het wel toen ik zwanger was. Je wilt natuurlijk dat alles goed is en dat is toch niet gek! Gaat allemaal goed komen.
Klopt het hartje… Lijkt me zo erg als je er dáár achter komt dat je dus eigenlijk een miskraam hebt (gehad)…
Ik denk dat je bij een tweede kindje al veel meer over dit soort dingen nadenkt, omdat het bij een eerste nog abstract is, je weet niet wat je te verliezen hebt. Nu wel, want je hebt al een kindje en je weet wat er allemaal komen gaat en als dat ineens niet zo is, of anders, dan is dat natuurlijk wel een shock.
Oooh al deze punten zijn zo herkenbaar, behalve het bloedprikken. Dat heb ik bij geen enkele echo hoeven doen.
Herkenbaar. Ik ken ook de andere kant, een eerste echo die totaal nog geen duidelijkheid geeft, dus echt: die eerst echo. Pfff, zenuwslopend!
Idd, dit had ik precies hetzelfde! Ik vind het zo spannend! Succes, komt vastgoed!
Doodeng vond ik het!
Bij de eerste zwangerschap kreeg ik een dag voor de 1e echo een lichte bloeding. Ondanks dat de vk zei dat het niks voor hoefde te stellen, bereidde ik me wel voor op het ergste. Bij de echo was er geen vruchtzakje te zien. 2 weken later terug om zeker te weten dat er niks meer zat. Bij de zwangerschap van Elaiza heb ik weer een vroege 1e echo gehad (rond 7 weken) nacht ervoor niet geslapen can de zenuwen, maar gelukkig een kloppend hartje en nu een kleine meid van net een jaar
Ik vond elke echo spannend zeker omdat ik ook 1 miskraam heb gehad en 1 kindje heb verloren in de zwangerschap. Ik was pas gerust toen ze op mijn buik lagen!
Het was heel spannend, de eerste echo. Bij mij konden ze de termijn niet goed bepalen dus ik moest 2 weken later weer maar het hartje klopte dus daar was ik heel blij om. Uiteindelijk verschoof de uitgerekende datum maar 1 dag ten opzichte van mijn berekening dus dat was prima. 🙂
Die eerste echo is zeker spannend…. de latere vond ik overigens ook spannend.
Maar die eerste… brrr
Zo ontzettend herkenbaar. Vooral die eerste paar. Zo spannend
Vond het ook doodeng, en ik had het gevoel dat het niet goed was. Gelukkig was alles in orde bij de eerste echo. En ook spannend want opeens zei de verloskundige, zo even kijken of het er 1 is of misschien 2. Was gelukkig maar 1 lief klein kindje dat nu al bijna 2 word.
Ik vond de eerste spannend en de 2de zenuw slopend dit komt dat bij mijn vorige zwangerschap alles goed was bij de 1ste echo en bij de 2de echo er geen leven meer was en nog ruim na de 12 weken ben ik nog onzeker al geniet ik steeds een beetje meer
Ik heb precies hetzelfde! Volgende week heb ik mijn eerste echo en ondanks dat dit mijn tweede zwangerschap is ben ik doodsbenauwd voor die echo!
Doodeng inderdaad en het lijkt bij een tweede allemaal nóg enger..
Ik moet volgende week voor de termijnecho, poep nu al 7 kleuren..
“Wat als…”