‘Geef je oma nog een kusje?’ ‘Nee! Kusjes zijn op!’ Dit hoor ik Nomi en Lenn regelmatig zeggen. Lenn komt er meestal nog op terug en geeft dan toch een kusje, maar Nomi heeft soms gewoon geen zin om kusjes te geven. En dat is prima!

‘Geef oma eens een kusje’

Ik hoor het regelmatig. Vooral de oma’s in mijn omgeving doen erg hun best voor een kusje van hun kleinkind. Als ik Nomi ’s ochtends naar school breng raak ik soms een beetje geïrriteerd door oma’s die perse een kusje willen van hun kleinkind.

Baas over je eigen lichaam

Het staat zelfs in de grondwet; je bent baas over je eigen lichaam. Dat geldt ook voor kinderen. En een kusje geven lijkt misschien onschuldig, maar ook hier zijn ze zelf baas over. Sommige kinderen hebben gewoon niet altijd zin om een kusje te geven, maar er zijn ook kinderen die het heel vervelend vinden om te kussen. En dan wil je ze dat toch niet verplichten?

Andere aanrakingen

Lenn heeft er een hekel aan als iemand aan zijn haar komt. ‘Niet aankomen!’, roept hij dan. En vervolgens komt hij naar me toe omdat hij wil dat ik zijn haartjes weer goed doe. Het gaat hem dus meer om zijn haar dan om de aanraking, maar ook daar is hij zelf baas over.

Nomi kwam een tijdje geleden thuis met het verhaal dat een klasgenootje de hele tijd met haar wilde knuffelen, maar zij wilde dat niet. Eerst had ze het toegelaten en later wilde ze het echt niet meer. Het kindje bleef doorgaan en Nomi vond het heel vervelend. Ik heb haar (nogmaals) gezegd dat ze ‘nee’ mag zeggen en als een kindje niet stopt, kan ze het beste even naar de juf gaan.

Anderen aanraken

Dat was ook meteen een mooi moment om het nog even te hebben over het aanraken van anderen. Want als een ander kindje niet door haar aangeraakt wil worden, mag zij dat ook niet doen. Over het algemeen doet ze dat ook echt niet, behalve bij Lenn. Ik hoor hem hier in huis dan ook wel eens ‘Laat mij los!’ roepen. Dat moet ze dan ook doen, want ook Lenn is baas over zijn eigen lichaam. Dat weet Nomi heel goed, maar in de praktijk ‘vergeet’ ze het nog wel eens. ‘Maar we spelen baby, dus ik moet hem toch vasthouden!’, is haar argument dan. Nee Nomi, zo werkt dat natuurlijk niet…

‘Nee’ zeggen mag

Als mijn kinderen ‘nee’ zeggen als iemand ze vraagt of ze een kusje of een knuffel willen geven, is dat prima. Willen ze het wel, dan is het natuurlijk ook prima. Zolang ze maar doen wat ze zelf prettig vinden. Want als ze dingen moeten doen waar ze zich niet prettig bij voelen, zijn ze niet meer de baas over hun eigen lichaam.

Nomi weet inmiddels precies wat ze wel en niet wil en ze zal niet snel kusjes geven als ze zich daar niet prettig bij voelt. Soms zegt ze dan gewoon ‘doeg’, soms geeft ze bijvoorbeeld een knuffel of een high five. Allemaal prima natuurlijk!

Het grijze gebied

‘Lenn, we gaan even tanden poetsen.’ ‘Neehee!’, is zijn reactie. Ook zijn tanden horen bij zijn lichaam, maar ze zullen toch echt gepoetst moeten worden. Haren kammen is ook zoiets. Als Nomi het niet wil, laat ik het haar eerst zelf doen. Maar als ik haar altijd zelf haar haar laten kammen, zit het straks vol met klitten.

Sommige dingen doe ik voor hun eigen bestwil, ook al zijn ze het er even niet mee eens. Het klopt niet helemaal met het ‘baas over eigen lichaam’ standpunt, maar sommige dingen moeten nou eenmaal gebeuren…

Hoe denk jij over dit onderwerp?