Toen ik zwanger was van Nomi wist ik precies hoe ik alles ging doen. Bart en ik zaten helemaal op één lijn en ik had er alle vertrouwen in dat we ons zouden gaan houden aan die voornemens. Nou, dat bleek niet zo te zijn. Na een paar weken had ik een aantal voornemens al laten varen en nu, 14 maand later, is er weinig meer van over.
1. Geen speentje geven
Leuk voornemen, maar in de praktijk was het voor ons niet echt haalbaar. Toen Nomi een paar weken oud was huilde ze best veel en uiteindelijk besloten we haar toch maar een speentje te geven. Meteen was ze veel meer tevreden en ze huilde bijna niet meer.
2. Snel weer stoppen met dat speentje
Omdat ik er nog steeds niet zo achter stond, wilde ik het snel gaan afbouwen. Overdag ging dat goed, maar als ze in bed ligt wil ze toch wel heel graag haar speentje. En ach, als zij dat fijn vindt, vind ik het eigenlijk ook niet zo erg.
3. Borstvoeding geven
Dit is iets wat eigenlijk veel beter is gegaan dan ik had verwacht. Ik dacht dat ik het 6 maanden wel zat zou zijn en als ik heel eerlijk ben, zag ik bij langvoeders vooral hippymoeders voor me. Maar inmiddels hoor ik daar zelf ook bij (bij langvoeders dus, niet bij hippymoeders 😉 ) en Nomi drinkt iedere dag nog 2 keer bij mij.
4. Rapley’en
Ik zag Nomi al voor me met een stronkje broccoli in haar hand, die ze helemaal zelf op at. Ik vond Rapley een hele mooie manier om je kindje vast voedsel te laten eten. Maar toen Nomi bijna zo oud was dat ze vaste voeding zou krijgen, leek het me doodeng. Ik vond het al eng als ze zich verslikte in een slok melk, laat staan in vast voedsel.. Dus uiteindelijk kreeg ze gewoon prakjes.
5. Zelf hapjes maken
Nomi zou echt geen potjes krijgen. Ik zou alles zelf maken, want dat leek me veel beter voor haar. Maandenlang ging dat heel goed, maar op de één of andere manier is dat veranderd toen ze vaker met ons mee ging eten. Als wij nu bijvoorbeeld pizza eten, neem ik voor haar een potje mee. En aangezien ze dat net zo goed eet als mijn zelfgemaakte hapjes, wordt de verleiding wel erg groot om dat steeds vaker te gaan doen.
6. Alleen gezonde tussendoortjes geven
Ik weet niet wat ik dacht toen ik dit bedacht, maar ik had wel kunnen weten dat het niet zou lukken. Zelf eet ik ook absoluut niet alleen maar gezonde tussendoortjes en daardoor ben ik toch wel snel geneigd om Nomi ook een biscuitje of een eierkoek te geven. En dat vindt ze natuurlijk hartstikke lekker.
7. Niet te veel kleertjes kopen
Want dat is zonde en ze zijn er zo weer uit. Ja.. Dat is ook zo. Maar als ik in een winkel sta waar ze babykleertjes verkopen, ben ik dat opeens weer vergeten. Nomi heeft dus eigenlijk altijd te veel kleertjes en ik denk dat dat straks voor haar broertje ook geldt.
8. Nomi niet laten huilen
Ik liet haar het eerste half jaar nooit huilen, maar inmiddels huilt ze wel eens om haar zin te krijgen. Dus dan geef ik haar niet altijd wat ze wil (want vaak is dat mijn telefoon of iets anders waar ze niet mee mag spelen).
Heb jij je gehouden aan je goede voornemens die je tijdens de zwangerschap had?
Vind het al heel knal dat Nomi alleen een speentje in bed heeft. Hier is dat ook een tijd geweest maar inmiddels is hij er ook weer in de auto en soms tussendoor als ze erg verdrietig is. Heel irritant want ik wil er vanaf!
Ik denk dat veel dingen ook van de baby zelf afhangen. Mijn zoontje is nu 5 weken oud en het is een heel makkelijk kindje, waardoor het houden aan mijn voornemens makkelijk gaat. Nou ja, voornemens… Ik had een paar ideeën die ik helemaal voor me zag.
Haha wat een lijstje. Sommige voornemens had ik ook.
Hihi, herkenbaar! Dat speentje, de potjes…. ach. Hoe erg is t nou? Als onze gezinnetjes maar gelukkig zijn, toch?
Meeste goede voornemens zijn er nog steeds na 13 maanden.
Speen heeft ze wel, maar ze doet er weinig mee.
Geen potjes (vind ze ook niet te eten)
Wel rapley, na 2 weken prakjes te hebben geprobeerd ( hoorde ook pas van rapley methode toen ze al 3 maanden was)
Geen suiker/zoetstoffen, heel soms krijgt ze wel en koekje bij oma of een inimini stukje chocola van mij
Haha vooral die van die kleertjes, heel herkenbaar. Ook wilde niet teveel kleertjes kopen, alhoewel dat dacht ik totdat ik inderdaad in de winkel stond.
Grappig dat je die dingen je nog zo niet kan voorstellen als je nog geen kleine hebt en dat je voornemens dus ineens heel anders kunnen uitpakken dan je van te voren dacht.
hahaha och zo herkenbaar:)
Heel begrijpelijk dat die goede voornemens niet altijd standhouden. Ik ben heel benieuwd hoe het met mijn goede voornemens zal gaan. Ik heb er nu al een verbroken, nog voordat het kindje er is. Ik zou niet toegeven aan ongezond snacken tijdens de zwangerschap, nee alleen goede voeding in mijn lijf, dat was het voornemen. Helaas pindakaas, de snack-trek is regelmatig groter dan mijn wilskracht.
Herkenbaar!, er staan dingen op die ik me inderdaad ook heb voorgenomen destijds!
Ik dacht in eerste instantie, ik zie wel met die borstvoeding, alleen mn verlof en dan vind ik t wel prima. nu geef ik al 7 maanden.. en potjes dacht, net zo makkelijk.. nu maak ik vooral zelf, bij mij is het dus andersom ? iedere mama doet het op haar eigen manier en dat is het mooiste. En ook leuk om te lezen!
De speen.. Oeeps! Oh en de gezonde snacke natuurlijk ook.. Achja, zo lang we beide maar tevreden zijn toch 🙂