Lenn is nu anderhalf, dus hij is een echte dreumes. Ik vind het een ontzettend leuke leeftijd en ik geniet echt van zijn ontwikkelingen. Hij krijgt steeds meer een eigen persoonlijkheid en hij weet precies wat hij wel en niet wil. Oké, dat is soms wel een uitdaging, maar over het algemeen vind ik het erg leuk. Lenn maakt me regelmatig even duidelijk dat hij echt geen baby meer is, maar een dreumes. En vandaag deel ik met jullie op welke momenten het voor mij erg duidelijk is dat ik een dreumesmama ben!

1. Je schattige baby’tje is opeens veranderd in een lopende dreumes, die erg graag de wereld wil ontdekken.

En nee, dan blijft hij niet naast je lopen. Hij gaat er gewoon vandoor, dus je bent regelmatig achter je dreumes aan het aanvangen.

2. ‘Nee’ is één van de woordjes die je erg vaak hoort.

Zo ongeveer de hele dag door…

3. Ook ‘mama’ hoor je zo’n 1000 keer op een dag.

Weet je nog hoe leuk het was toen hij net ‘mama’ kon zeggen?

4. Je bent geen seconde meer alleen.

Je kleine stalker volgt je zelfs als je naar de wc gaat.

5. Je overal een hulpje bij hebt.

Het uitpakken van de vaatwasser, poetsen, stofzuigen… Overal wil hij bij helpen. Maar of dat nou handig is… Ach, lief is het wel!

6. Je bent regelmatig spullen kwijt, en die kom je weken later op vreemde plekken tegen.

Zo kwam ik mijn huissleutel een keer tegen in mijn schoen, en mijn rabo scanner in het keukenkastje.

7. Boodschappen doen duurt opeens 10 keer zo lang.

Want een dreumes wil natuurlijk niet in het karretje zitten. Nee, hij wil zelf lopen, alles in het karretje gooien, en overal een paar minuten naar staan kijken.

8. Je dreumes kan binnen een paar seconde veranderen van het liefste kindje van de wereld naar een heuse peuterpuber.

En ik vrees dat dat alleen nog maar erger gaat worden…

9. Je hebt regelmatig Teletubbie liedjes in je hoofd.

Want daar kijkt mijn dreumes iets te vaak naar…

10. De hele vloer vol ligt met speelgoed.

Want troep maken kunnen ze wel, maar opruimen ho maar!

Dreumesmama’s, herkennen jullie dit?