Toen ik voor het eerst serieus na begon te denken over een derde kindjes, zag ik wel wat beren op de weg. Zou het bijvoorbeeld niet te druk worden met drie kinderen in huis? En zou ik het tijdens mijn zwangerschap wel trekken om voor twee peuters te zorgen? Inmiddels ben ik over de helft van mijn zwangerschap en ik merk dat ik soms echt wel even rust moet nemen.

Rust nemen bij je eerste, tweede en derde zwangerschap

De eerste zwangerschap

Toen ik zwanger was van Nomi, zat ik in een hele andere situatie. Ik werkte toen nog als secretaresse. Parttime, en het was prima te doen. Ik werkte voor zo’n 95% zittend en ik was nauwelijks moe. Als ik vrij was, kon ik doen en laten wat ik wilde. Als ik moe was kon ik gewoon even lekker niks doen. Zo kwam ik de zwangerschap met weinig klachten door.

De tweede zwangerschap

Toen ik zwanger raakte van Lenn, was Nomi 11 maanden oud. In het eerste trimester kon ik goed merken dat ik zwanger was en ik voelde me niet top. Nomi deed toen nog twee slaapjes per dag en dan kon ik lekker even rustig aandoen. Al vrij snel deed ze nog maar één slaapje per dag en ik merkte dat het heel anders was dan toen ik zwanger was van haar. Ik moest natuurlijk voor haar zorgen en aan het einde van de dag was mijn energie wel echt op. Ook mijn bekken kreeg het zwaar te verduren, want ik moest haar nog veel tillen.

De derde zwangerschap

Met twee kinderen ben je natuurlijk wat drukker dan met één kind. Maar het verschil valt me toch erg mee. Nomi en Lenn spelen regelmatig samen en dan hebben ze mijn aandacht even helemaal niet nodig. Verder gaan ze twee ochtenden in de week naar de peuterspeelzaal en dan is het even heerlijk rustig in huis. Maar… Toch is mijn energie soms ver te zoeken en soms heb ik echt even nergens energie voor. Afgelopen week was het zo erg dat zelfs een blogje typen te veel was, ik kreeg gewoon niks getypt.

Een lage bloeddruk

Tijdens de zwangerschap van Lenn en ook tijdens deze zwangerschap is mijn bloeddruk nogal laag. Mijn onderdruk was tijdens de laatste controle 50 en dat verklaart mijn gebrek aan energie.

Doorgaan, doorgaan, doorgaan…

Ik kan vrij eigenwijs zijn. En soms neem ik wel rust, want ik weet dat dat goed is voor de baby. Toch ga ik vaak door totdat mijn energie echt helemaal op is en mijn bekken behoorlijk veel pijn doet. De verloskundige raadde me aan om niet te lang achter elkaar bezig te zijn met het huishouden en regelmatig even pauze te nemen. Maar mijn manier van huishouden is juist ‘wachten totdat het huis er écht niet meer uitziet en dan alles in één keer doen’. Niet verstandig als je zwanger bent…

Daarnaast wil ik leuke dingen doen met Nomi en Lenn. Lang staan in de speeltuin is niet verstandig, want dat voel ik ’s avonds behoorlijk. Maar eigenwijs als ik ben, doe ik dat toch te vaak. Gelukkig hebben we hier een hele leuke kinderboerderij waar ik heerlijk kan gaan zitten terwijl Nomi en Lenn aan het spelen zijn. Win-win situatie!

En verder wil ik graag minimaal twee blogs per dag typen. Inmiddels ben ik erachter dat ik beter gewoon kan stoppen als het niet wil, en de volgende dag verder kan gaan. Laatst typte ik een blogje, terwijl mijn energie echt 0 was. De volgende dag las ik het door en het stond vol spelfouten en zinnen die voor geen meter liepen. Dat was dus geen succes.

‘Pak dan ook je rust!’

Als thuisblijfmoeder zou het niet zo moeilijk moeten zijn om rust te pakken. Daarom heb ik besloten om beter naar mijn lichaam te luisteren. Als het even niet wil, ga ik gewoon lekker op de bank hangen. De volgende dag heb ik dan een stuk meer energie en kan ik er weer tegenaan. Of ik ga een keer vroeg naar bed, dat werkt ook goed.

Het kan daardoor zo zijn dat er iets minder artikelen online komen. Want Nomi en Lenn staan natuurlijk op de eerste plaats. Maar goed, als dat zo is merken jullie het vanzelf wel, en dat nemen jullie me vast niet kwalijk!