ZWANGERSCHAP: HET EERSTE TRIMESTER

Ik voelde me al een tijdje zo nu en dan misselijk, vooral ’s nachts en ’s ochtends. Ik heb toen nog geen moment gedacht dat het door mijn zwangerschap zou kunnen komen, want ik was gewoon ongesteld geweest. Ik snapte niet wat het kon zijn, want normaal ben ik nooit misselijk. Aangezien we bijna gingen trouwen, twijfelde ik of ik de dokter moest bellen, want ik wilde me natuurlijk niet slecht voelen op onze trouwdag en huwelijksreis. Ik besloot voor de zekerheid toch een testje te doen en meteen verschenen daar twee duidelijke strepen op. 

Ik was stomverbaasd, maar natuurlijk ook heel erg blij! Mijn vriend was aan het werk, dus ik kon het op dat moment met niemand delen. Ik ging er vanuit dat ik ongeveer vier weken zwanger was, aangezien mijn laatste menstruatie vier weken geleden was. Nog steeds vond ik het vreemd dat ik dan al zolang misselijk was. Zou het nou door de zwangerschap komen, of is het toch iets anders? Even dacht ik dat ik misschien langer was, maar daar geloofde ik toch niet zo in. 
’s Middags ging ik de stad in om een babypakje te kopen, zodat ik het op die manier aan mijn vriend kon vertellen. Hij kwam thuis en ik zei dat ik iets voor hem had. Hij keek er niet zo goed naar, dus hij had het niet meteen, maar toen het kwartje eenmaal viel, was hij heel blij. 
Natuurlijk zijn de eerste drie maanden erg spannend en het duurde nog maar een paar weken voordat we gingen trouwen, dus we besloten ons eerst daarop te richten. We spraken af dat we de eerste echo na onze vakantie zouden plannen en als dan alles goed zou zijn, zouden we het onze familie vertellen. 
Het was best moeilijk om het geheim te houden, zeker als er een wijntje werd gedronken. Ik kon bijvoorbeeld niks drinken op mijn vrijgezellenfeest en op onze bruiloft, waardoor sommige mensen al wel een vermoeden hadden. Mijn zusje heeft me meerdere keren gevraagd of ik zwanger was, maar ik bleef het ontkennen. 
Op vakantie viel me op dat mijn buik echt opgezet was, maar dat kan met acht weken zwangerschap toch nog helemaal niet? Ik ging er vanuit dat het mijn darmen waren, maar het ging maar niet over. Daarnaast had ik zo nu en dan bandenpijn (pijn onderaan je buik, in de banden waar je baarmoeder aanhangt), maar daar was het ook nog wel erg vroeg voor. 
De dinsdag na onze vakantie, op 20 mei, hadden we de eerste echo. De verloskundige vroeg wanneer mijn laatste menstruatie was en aan de hand daarvan dacht zij ook dat we ongeveer negen weken zwanger zouden zijn. Ze maakte een echo en meteen zagen de foetus! We zagen het hartje kloppen en voorzichtig zei de verloskundige dat ze dacht dat we wel ietsje verder waren dan negen weken. Ze heeft het kindje opgemeten en we bleken al veertien weken zwanger te zijn! 
Hierdoor vielen veel dingen op hun plaats, zoals de misselijkheid, mijn opgezette buik en de bandenpijn. Mijn menstruatie is waarschijnlijk een innestelingsbloeding geweest. Opeens waren we bijna vijf weken verder en daar waren we natuurlijk erg blij mee! We waren de eerste drie maanden al door en we konden het onze familie gaan vertellen.
Iedereen reageerde echt heel leuk en na onze familie, mochten ook onze vrienden het weten. Ook van hen kregen ze alleen maar leuke reacties! Daarna mocht het op Facebook en natuurlijk op mijn blog, waar ik ook weer ontzettende lieve reacties kreeg. Ik vind het ontzettend leuk dat iedereen het nu weet en jullie zullen regelmatig wat artikelen over mijn zwangerschap lezen, maar het zal geen zwangerschapsblog worden. 

41 gedachten over “ZWANGERSCHAP: HET EERSTE TRIMESTER

  1. Rosanne van Dieren schreef:

    Wat super leuk om dit te lezen. Ik ben echt heel blij voor jullie, wat leuk dat jullie nou een kindje krijgen. Heel veel succes gedurende de zwangerschap, en geniet er vooral van <3 liefs x

  2. Vanessa schreef:

    Wat leuk om te lezen! Ik ben heel blij voor jullie! Lijkt me inderdaad wel moeilijk om nog niets te mogen zeggen tegen vrienden en familie. Ik vraag me af of ik zo lang zou kunnen wachten 🙂 geniet maar lekker van je zwangerschap X

  3. Melissa schreef:

    Oh wat leuk om te lezen hoor! Ik geniet hier erg van, hoe zo'n klein wondertje gaat groeien in de buik, en hoe jullie het mee maken als ouders. Geniet ervan! 🙂

  4. Petra schreef:

    Wat leuk om dit allemaal te lezen,…de misselijkheid is inderdaad heel erg lastig, maar hoort er echt helemaal bij….Een zwangerschap is erg spannend ( voor iedereen, ook voor pappa en alle andere familie ) en zeker als het je eerste zwangerschap is….Geniet er maar lekker van, het is zo voorbij ook al lijken 9 maanden heel erg lang…..
    Groetjes Petra

  5. Kimberly schreef:

    Ik vind het zo ontzettend leuk voor jullie!! Wat spannend ook deze komende periode zeg, lijkt me best bizar om de veranderingen aan je lichaam te merken en om te weten dat er gewoon een klein wezentje in je buik zit, lijkt me zo speciaal ook!

  6. Bianca schreef:

    Wow ja, dat moet schrikken zijn geweest dat je opeens 5 weken verder bleek te zijn! Daar gaat de laatste zekerheid in m'n leven, dat je niet meer ongesteld wordt als je zwanger bent :p

  7. Kirsten schreef:

    Super leuk om dit zo te lezen 😀 lijkt me best apart als je denkt dat je net zwanger bent en dan blijk je de eerste 3 maanden al gehad te hebben! (: Ik ben heel erg blij voor jullie super leuk!

  8. Minke Maria schreef:

    Gefeliciteerd! Eigenlijk wel fijn dat je die zenuwslopende periode 'onwetend' bent doorgekomen, scheelt veel stress. Ik wens je een fijne zwangerschap toe!

  9. Joyce schreef:

    Gefeliciteerd!
    En dat is wel even schrikken als je ineens 5 weken verder blijkt te zijn.
    Maar wel heel fijn dat je die eerste 3 maanden zo snel bent doorgekomen 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.